KÜNYE - ben de yazıyorum, diyenler yazdı; biz siziz...
İÇSEL MÜNAKAŞALAR 12.06.2022 Bir gitmek arzusu yanar durur içimde bütün soruları boş bırakarak öyle aniden eğer çakılmasaydı varlığımız mıh gibi sevdiklerimizin gözlerine ve kahretmeseydi tüm gidişler yürekleri gitmek isterdi herkes…
Ara ara düşüyorsun aklıma, yüreğime Nereden buldu beni yine bu elem diye hayıflanıyorum her seferinde Kendime kızıyorum, seni getiren rüzgârlara, mevsimlere darılıyorum Ama ne çare ölüm gibi peşimden geliyorsun Nereye…
Gökyüzü yıkılıyor üzerimize Bu yüzden yığılıp kalıyoruz yeryüzünde öylece Anlatsam seni uzun uzun Yeniden inşa etsem Gökyüzünü ayakta tutabilecek şiirleri sütun sütun Lakin ne anlatmaya Ne de yazmaya yetiyor gücüm…
Müteessir Meczub-1 Tek isteği biraz uzaklaşmaktı kalabalıklardan Kirli sakallı, saçı başı dağınık müteessir meczubun Akrebin sırtında yol alan insanlıktan ve Her adımda ağudan payını alan yüreklerden Bulutlar üzerinde pusuya yatmış…
Zavallı, günahkâr mağara adamı çarmıha gerildi Elleri çivili, ateş üstünde yüreği kavrulmuş İbrahim’e su taşıyan karınca yolunu kaybetti Umutlardan mahrum kaldı şimdi Mağara adamının o yorgun, telaşsız gözleri Mağaranın sırları…
DUA-1 Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla Allah’ım şu aciz yüreğime cesaret, bileklerime kuvvet ver. Gençliğimi dünyevi hevesler ile heba etmeme izin verme. Yürüdüğüm yolu âlemlere rahmet olan nebinin yolu…
Gece çığ gibi bırakırken göz kapaklarımdan aşağıya hüznünü Katmer katmer seni düşlüyor, hasretimi büyütüyorum bu karanlık odada Ne yapsam ne etsem bırakamam içimdekileri dışarıya Sende bunu çok iyi biliyorsun Sensiz…
Daha dün gibi aklımda Topraklı yollarında sevinçle koşuşturduğum Sokaklardaki çocukluk yıllarım Bu şarklı gövdeme saldığın hüznün olmadığı Acı yerine hep neşe soluduğum Çocukluk yıllarımı çok özlüyorum Adını büyük bir günah…
Sonra sesin yankılandı kulaklarımda Aşinayım ben bu sese dedim içimden Ovalardan, vadilerden geçip Taşlık arazilerde yalın ayak yürüdüğüm Büyük şaşalı çadıra girerken Sonra yüzün belirdi gözlerimin önünde Yokluğunda bulduğum varlığımı…
GECE-8 Artık çok uzaklardasın Odamda süzülen kahır dolu sigara dumanı İçimde sensizliğin acı ürpertisi Biliyorum, artık çok uzaklardasın Sesim çıkmıyor buralarda, boğuluyorum Yol bitti, artık geri dönüyorum Gece yıldızlardan çok…
Gözyaşlarım döküldü yüzünün değdiği ırmağa Kanatan diken, düşüren taş hak talep etti Kanayan dizlerimle, ellerimde çamur ile çıktım huzuruna Kabul buyur aşk-ı dergâhına, mesrur kıl beni Dağlara çıktım dile geldi…
Çanlar çalıyor, meşhur kanlı giyotin yine iş başında Hava kapalı, kalabalığın üzerinde kalın sis perdesi Göz gözü, anne çocuğunu tanımıyor hemen yanı başında Biraz sonra duyuluyor ölüm mahkûmunun acı iniltisi…
“Bağlasa da beni cellatlar O narin ellerinle O ateşten kızgın gözlerinle Ve sen sırtıma sayısız defa kamçı vursan Hiç durmadan kanımı akıtsan Ellerimi çözseler bile sonradan Döner yine sana koşarım…
Uzak diyarların birinde siyah bir gül açtı Duydum ki açan son umudummuş Kırmızıya hasret, siyaha doymuş Açan umudumu yalnızlığım benden önce bulmuş. Ağlarım kimseler duymaz Bağırırım bir ahu dönüp bakmaz…
“ yazmak istiyorum seni…” Öylesine ve ölesiye yazmak istiyorum seni Hiç kimse bilmese, okumasa bile bizim hikâyemizi Öylesine ve ölesiye yazmak istiyorum bizi Tarihi geçmiş birkaç kokuşmuş cümle karalıyorum Böceklerin…
Dışarı çıkmak için eşiğinde durduğum kapının ardından Bugün, bir çocuk tebessüm etti bana İçimin daraldığını anlamış olmalı ki İçinden öyle anlamlı gülümsedi Yuvasında kaldığım karanlıklara aldırış etmeden Geçmiş günahlarımın bıraktığı…
Döndüm dolaştım döndüm dolaştım yine aynı yerdeyim Süleyman mührü alnımda, yine aynı cehennemdeyim Kimse demesin ardımdan, bu şahıs, bu zat pek iyiydi Beyaz kanatlı, güzel haberler getiren güvercinler gibi uçtu…
Birbiri ardına dizilmiş günler sormadan geçiyor amansızca Aylardan kasım, kış yaklaşıyor İçimde sonbahara nağmeler dizemeyen şairlerin hüznü var. Hissediyorum, ölüm bir sonra ki bahara yetişemeden uğrayacak bana. Kulaklarımda bitmek tükenmek…
Yeniden başlamak mümkün mü sorusu kadar neye yeniden başlamak ve nasıl başlamak mümkün sorusu da pek mühim. Çünkü bazı şeylere yeniden başlamak pek te mümkün olmayabiliyor. Örnek verip bir türlü…
“ birbirimizi dinlemeliyiz, birbirimizi sevmeliyiz ve en önemlisi susabilmeliyiz seninle uzun uzadıya, başka türlü yaşanmaz yoksa bu dünya da…” Susabilmeliyiz seninle uzun uzadıya, Çünkü susmak ruhların sohbet etme şeklidir Ruhlar…
Gitmek isterdim senden Gidebilseydim eğer Gitmek isterdim senden. Beni boğuyorsun karanlığınla Ümit veriyorsun, kimisi ışıl ışıl Kimisi söndü sönecek yıldızlarınla. Üzüyorsun beni saatlerce Üzüyorsun, saatler 00.00’ a vurunca Eşlik etmiyorsun…
Arada bir cereyan eden umutlar arasında sıkışıp kalmışım Hangi duvara yaslasam sırtımı, ciğerlerim nem tutuyor Yıllardır fark etmemiş, üzeri tozlu küflü bir kalp taşımışım Sanırım bu yolun zorlu patikaları artık…
SÜVEYDA-10 Sessizliğin kutsal şehridir ellerin Dibi görünmez kör kuyulara mı Yezidi’n sessizlik kulelerine mi Beni reva gördü gözlerin? Gözlerim görmez oldu, dilim lal, kulaklarım sağır Bu zindanda sesim ulaşmıyor sana…
Kapatma düğmesi yok şu içimdekilerin Öyle ki bazen kendimden bile sakladığım oluyor içimdekileri Böyle yaza yaza yatıştırıyorum sadece Daha yeni uyuşturucuya düşmüş gençler gibi Hayatın kıyısına yığılıp kalmam bundandır. Yaza…
SÜVEYDA-17 Biz göğe değil toprağa bakalım süveyda Aynı göğün altında değil de Aynı toprağa bastığımızı hatırlayalım Toprak kir tutmaz üzerine basmakla Gökyüzü çabuk kirlenir çabuk ağlar Sen hiç toprağın ağladığını…
“ ve dahi tüm harfler acizdir güzelliğinin karşısında konuşmaya, yazmaya gayrı lüzum yok şiir kutsalsa eğer bunun sebebi sensin süveyda asırladır bunu gören yok. “ Abdullah SÖNMEZ
Bir tek bana baksa o çocuksu gözlerin Bir tek benim adımı zikretse o tiz sesin Belki yeniden hayata dönmeme yeterdi Bunu ne kadar çok istiyorum sen bilemezsin Sessizliğim bir fırtına,…
Bu kadar acı şuncacık yüreğime çok fazla Nasıl çekerim bunca acıyı bir başıma Sırdaş olmuyor ne eş ne dost ne akraba Takatim kalmamıştır gayrı doğrulmaya İçimde feryat figan cehennem mahkûmları…
Hangimiz dargın değil ki bu dünyaya Bu dargınlıklar sebeptir uzaklara dalmamıza Seni de mi kırdılar ey kalbim Üzülme, darılma, daha fazla kan ağlama Sendin hevesli olan, olmayacak şeylere bel bağlamaya…
Boyumuzu aşan servilerin arasından çıkıp ta gel Kara kara bulutlar sarmadan göğümüzü Huzurun en koyu mavi tonunda çıkıp ta gel. Kahverengi gözlerinden yaş sızdırmadan gel Kimseye söylemedim yüreğimdeki hüznü Sensiz…
Bir mucize, bir mucize bekler şu garabet yüreğim Hangi yöne savrulsam kor ateş Ey hayat yandı kanadım, kurudu dilim genzim Yakınlardan geçmese bari bir kirli kemankeş. Bekleme diyor gökyüzü artık…
Üç defa kulağıma ismim, üç defa da yüreğime senin adın Fısıldanmış ben doğarken, o yüzden Daha küçük bir çocuk iken fark etmiştim yüreğimdeki ağırlığı Halen dahi unutmam dalıp düştüğüm zaman…
Yürüdüğüm yolların sonu hep uçurum Neresinden atlarsan atla hep aynı ölüm Bilmem bu kaçıncı uğrunda ölüşüm Sen mi aranmaya değmezsin Yoksa ben mi aramanın hakkını vermiyorum? Son dal sigara içildi…