RUMEYSA HAKSEVER İLE PSİKOLOJİ 2
Albert Camus der ki “fakat herkes bilir ki hayat, yaşanmak zahmetine değmeyen bir şeydir. ” ömür kısadır ve yolumuz uzun, bu yolda ilerlerken günümüzün büyük bir bölümünü anlamsız şeyler yaparak…
RUMEYSA HAKSEVER İLE PSİKOLOJİ
Adalet Ağaoğlu der ki “bu koca kentte geç kalmış ne çok kimse var.Bir yıldır herkesle çok kendimle hiç konuşmamış gibiyim ” bir başkasını tamamlamak için kendimizi eksilttik peki istemeyen biri…
Celaleddin Abi
Üç çocuğun vardı dört torununOnları da alıp gelirdin bahçe evineUğurludağ’a ustalığınla terziliğini duyurdunDükkanına gelirdim çinti diktirmeye Çarşıda gördüm mü başımı sallar selam verirdimBizim köye geldi mi diye sorardım kızınıMezarlığın orda…
Ey şair
Ey şairYine hangi olmazın peşindesinGururdan kürkü giy üstüneSilkelen cepleri delik çocukBak büyüyorsun cücelik vakti geçti artıkKalbinin vitrininden çıkart seni üzenleriGözünde büyütme bu kadar tutunma, bırak yaratılmışlarıOnlardaki iki göz iki kulak…
Elif Hanım 2.
Annesine küsen çocuklar gibiBüzdüm ağzımı, Büktüm boynumuAğlama dedi LeylamÜzüm tanelerini döktüm gözlerimdenKavuştum, kollarıma sardım derkenArkasından su döktüm Elif'imin
O kıza şiir yazılmaz
O kıza şiir yazılmaz demişti annemBen açmamış tomurcuktum, çocuktumGül doğmuştu, dilber doğmuştu, Mihre doğmuştuBen şair olmuştum…Onlarca kişi ah etmişler, duydumOnlarda masumdu bende masumdumBazılarının kalbi tenekeden olur demişti annemUslan artık, ona…
Begüm’üm Asel’im
Begüm’üm Asel’imMor duta benzer senin gözlerinÖpsem mi yumuk yumuk elleriniBoynuna dolasam mı lavantalarıSendin aylarca annenin düşlerinde uyuttuğuBak şimdi elinin değdiği her yer manolya bahçesiAdınla şenlendi dünya, şimdi her evin önünde…
Lütfen hanımefendi bırakınız yakamı
Yoluma taş koyduğun yerden başlıyorum hayataSeni de bağışlıyorum artık kendimi deFarkında mısın bilmem ama birer birer tükeniyor soyumuzSon padişahta öldü şimdi sıra bende İnsan dediğin şey elde edemediğin delisiPeki gerek…
Oya Aydoğan
İnat ettim artist olucamHiç acımazdı vururdu babamBuldum birini tutturdum evlenicemİstemedi bir türlü yataklara düştü annemDaha 48’inde ölmüştü annemZeynep’tim, Hüsniye’ydim, Zeliha’ydımYeşilçam’ın kötü yola düşen kızıydım benBuzlu viski içmeden çıkamazdım sahneye Bana…
Üstünü karaladım dokuz eylüllerin
Posta kutusundaki mektuplar gibi unutuldumAnneme sakın söylemeyin yenik düştüm tutkularıma Yatağın tersinden uyudum uzun bir süreNe kadar takvim varsa hepsini topladımüstünü karaladım dokuz eylüllerinSanki raptiyelerle sarılı bir kılıfla kaplıydı ruhum…
Güle mektup
Biriciğimdilerim ki sen şuan pamuk şekeri görmüş çocuklar gibi musmutlusundur ve yine ağzının kenarında yıldız varmış gibi gülümsüyorsundur hayata…Seni unutmak mümkün mü hele o koridorda yürürken söylediğin Arnavut kaldırımı şarkısını,…
Burası dünya
Burası dünyaToprağın altında yüzlerce kişiKim bilir kaç kişi sirozdan öldüKim bilir kaç kişi cinayet kurbanıİnsanlar diyorum insanlarZevk uğruna harcadılar üç günlük dünyayıKuran tutun eller içkiye sarıldı zamanlaEski türkü evlerinin yerini…
Tanrı affetsede kötü kullarını ben affetmem
Çelikten bir kostüm yaptıracağım kendimeNe olur ne olmaz içeri alacağım dışarıda duran ayakkabılarımıParfümlerimi gömeceğim arka bahçeyesaç tokalarımı, fularımıHatta rujumun bulaştığı cam bardağı da… Kahküllerimle saklayacağım kör olan gözümü Altı yırtık…
Kurtar beni Leyla
Aylarca bir dilbere takılı kaldı yüreğimKurtar beni Leyla o dilberin lanetinden…Belimin büküleceği günleri bekliyorumZor işitmeli kulaklarım Tansiyon haplarıyla dolmalı çekmecemAlzheimer olmak istiyorum Leyla silinsin hafızamdan herşeyGelecekteki çocuklarım bakım evine koysunlar…
Kim bilir kaç kere geçtim hapishane yollarından
Kim bilir kaç kere geçtim hapishane yollarındanKırık cam parçalarıyla bileğini kesenler gördümPantolonunun kemeriyle kendini asanlar…Adamlar gördüm sakalları karman çorman olmuşKızının fotoğrafını elinden düşürmeyende vardıAhkamlık kesip saatlerce tesbih sallayandaKim bilir kaç…
Teşekkürler Uğur hocam
“Senden bahsetmem lazım” adlı şiirimde, “yolcu” şiirimde, “olur da bir gün unutursam seni gülüm” şiirimde ve daha bir çok şiirimde Uğur hocamın katkısı var…insanın sizin gibi bir öğretmeni olması ne…
Halis Bey
Assınlar sizi bayımCesedinizi yedi parçaya bölsünlerİç organlarınızı toprağa gömsünlerKemiklerinizi asitli bir suyla yaksınlarTaşlasınlar tabutunuzuMezarınızın etrafını dikenli tellerle çevirsinlerÖlülerin ayakkabısını koyarlar ya hani kapı önüneSizinkini konteynıra atsınlarElinizin değdiği her yeri üç…
Bergen’in mektubu
Bırakıyorum toy neşemi kağıttan bir geminin üzerindenGörünmez bir zincirle bağladılar sanki ayak bileklerimiKabuk bağladı zamanla göğsümün üstündeki yanık izleri Aynaya baktığımda karşımda çizgili bir yüzAltı yerinden delik deşik oldu bedenimZiyan…
Azat ettim seni
Sanki bir cam fanusun içinde kalbimGiremezsin oraya giremezsin…Seninle uğradığımız çiçekçi dükkanın önünden bir daha geçmemeliyimSana ait ne varsa hepsini uçurumlardan aşağıya atmalıyımFotoğraflarını yırtıp atmak yetmezYakmalıyım onları küle dönmeliler…Ah bu bendeki…
Teşekkürler gülüm
Bundan 4 yıl önce 7. sınıftayken “sen gülsün benim için bense dilsiz bülbülüm” şiirini yazmıştım sonra “senden bahsetmem lazım” şiirini daha sonra” bin kere vursanda” şiiri var hatta birsürü var…
İyi ki varsın Eren
Çıktım bir dama tutturdum inmem aşağıAsker kıyafeti isterim annemSol köşesinde al bayrak olsunYakasında yıldızlar…Oğul tadında bir mektup yazamadım diye bana kızma olur mu?Kalemim yoktu yazamadım annemRengi soldu gömleğimin yenisini alamadım…
Bin kere vursanda kopamıyorum senden
Yüreğime bir ok gibi saplanıyor zehir bakışlarınBin kere vursanda kopamıyorum sendenGün gün içimde büyütüyorum sevdanıHer aklıma gelişindebir kızıl renge bürünüyor göz bebeklerimİçi terliyor avuçlarımın…Beni bunca saracak ne vardı? Bin kere…
Acıların kadını
Sen bozuk bir ayrılık makinesisin dünyaVaktin varken kalma diyorSaklanacak yer var mı sankiTaşlara bağlayın hayatla imtihanımıTaşlara bağlayın tutuklu tutkularımıBen bir ölüm marşı çalkalarımağzımda yarım bardak ucuz şaraplaPavyonlara bağışlayın iç organlarımıSabıkalarımı…
Senden bahsetmem lazım
Senden bahsetmem lazım incir ağaçlarına,Elektrik tellerine konan kumru kuşlarına,Bahçede koşușan yaramaz çocuklara…Söz etmem lazımEn ince ayrıntısına kadarEșarbının karasından, bileğindeki kelebekten…Çiçekli şiirler yazmalıyım sanaAdını kazımalıyım ağaçların gövdesine, Seni hatırlatan şarkıyı saatlerce…
Ela gözlüm ahu dillim Firuz’em
Ela gözlüm, ahu dillim, Firuze’m…Nakış nakış işledim hasretini yüreğime…Senelerce gözlerine bakıp bakıp dalmayı düşledim… O ipek kumral saçlarını ellerimle okşamayı düşledim… Sen gittin…yarım kaldı şiirler, boynu büküldü saksıdaki fesleğenin… Ela…
Olur da bir gün unutursam seni gülüm
Olur da bir gün unutursam seni…Vursunlar beni gülüm…Elbiselerimi yaksınlar, gardıropta tozlanmış ayakkabılarımı da okul zamanlarında biriktirdiğim posta pullarınıda hepsini bir bir yaksınlar…Darmaduman etsinler her yeri …Balkonda büyüttüğüm orkidelerimi, menekşelerimi koparsınlar…
Teşekkür mesajı
Başta annem Fikriye Haksever, babam Halit Haksever ve ailem olmak üzere desteğini benden hiç esirgemeyen öğretmenim Uğur Somuncuoğlu’na çok teşekkür ederim…Uğur hocam sizin sayenizde bu yerlere geldim, şiirlerim kısa süre…