Yazar: Zehra ŞAHİN

Ellerin kiri bulaşmış zihinlerin üstüne Hırs olmuş inmiş göz perdesine. Sanki levhi mahfusda degilde Yazilmis kaderimiz, Veresiye defterlerine. Kafami tutmali kapitalizme? Afişmi açmali caddelerde? Yoksa

Bir ihtiyarın sakalı­ndan düşen Damlalar kadar berra­k. Bir bebeğin Etrafa saçtığı koku kadar masum. Biraz sonradan var olan Biraz doğuştan… Biraz kazanmak için çaba Birazda

          Bir gün mekke sokakl­arında bardaktan boş­alırcasına yağmur ya­ğarken adamın biri sokağın ortasında dur­up göğe doğru bakarak ellerini açmış ve herkes biryerlere ka­çışırken yağmurun al­tında

Tık. Tık. Bir tık, İki tık. Masayı tıklatıyordu… Kapıda kalmış çocuğun, Endişeli kalp ritmiyle. Parmaklarının ucunda, Düşünceyi arayan adam… Hapsolmuş zihninde, Kuyruğu bir diğerine değmeyen,