Yazar: Arzu Kılıçarslan Ay

İnsan…

Gecenin karanlığına ay gibi doğar bazı insanlarve güneşin yakıcı ateşini buz olup söndürürler…Ruhuna çiçek açarlar onlar… Gündüzünü karartır bazıları, güneşi kapatır… Mumları bile söndürüp gecede; ışık bırakmaz insanla

Deniz ‘e

Uzaktan sevdim seniGörmeden, yaşamadan dokunmadan;Öyle uzaktan! Her gece rüyalarımı süslerken doyasıya içime çekemediğim kokun,Sabah çayıma eşlik etmeni arzuladım.Ve her gece seni seyrederek uyumayı… Yoktun! Sesin kulaklarımda ama sen yoktun!Mavi- yeşil…

Gülümse…

Neler sığıyor zamana…Neler su misali akıp geçiyor daBir acılar mı baki insanoğluna? Yüzümde yaşanmışlıkların yorgun izi…Yüreğimde yaşayamadıklarımın goygun acısı… Gözlerimin ferini söndüren, kırılan hayallerim mi acaba? Dilim, umudumun hep baki…

İnsan…

Gecenin karanlığına ay gibi doğar bazı insanlarve güneşin yakıcı ateşini buz olup söndürürler…Ruhuna çiçek açarlar onlar… Gündüzünü karartır bazıları, güneşi kapatır… Mumları bile söndürüp gecede; ışık bırakmaz insanlar vardır… Karanlığı…