KÜNYE - ben de yazıyorum, diyenler yazdı; biz siziz...
İyi niyetimizin, güvencelerimizin, aileden saydıklarımızın, yanlış çizdiğimiz kırmızı çizgilerimizin, dostluklarımızın ah evet en acısı budur, kalelerden sağlam sandığınız duygularımızın, kan revan ve viran olmuş taşlarının altında kalmışızdır, yine yaralanmışızdır, günlerden…
Kalbim acıdığında ve ağladığımda içime “İşte bu son, bu bir sondur!” dediğimde, yenildiğimde yani küstüğümde evet küstüğümde en çok da kendime… Bir helallik almam gerekeceğini bir gün kendimden, kendi nefsimden,…
Portakal çiçekleri bakışlarında açmalı. Sen, bahtıma inat, denize karşı yüzün. Hava rüzgârlı, duyuyorum, eteklerin hışırdıyor. Birazdan yağmur yağacak. İyi. Ağladığını görmeyeceğim. Ellerin… İki beyaz köpük… Serkeş ve avare. Ne yapacaklarını…
Bugün, kırmızı şiir defterime, renkli umutlu dizeler yazacaktım. Aylar, yok, yıllar sonra belki, güneşe günaydın diyerek başlamıştım güne. Sabahın erken saatlerinde yağan hafif bahar yağmurunda yürümüş, adetim olmadığı halde, havadan…