Neredesin efuli,Gülüşünle kimin kışını bahara çeviriyorsun.Yine hangi cehennemi cennet ediyorsun.Ne olur çık gel efuli.Gülüşünün güzelliğini kimlere sunuyorsun. Sensiz olmuyor efuli,Bu ev bu şehir bu gökyüzü
Yazar: melekdündar
Şair
Derin Özlem
Çıkıp gelsen bir anda,hiçbir şey söylemeden sadece gözlerime baksan.“bitti bu derin özlem,bak ben geldim”desen.ağlar sarılırdım boynuna. Oysa sende severdin beni.öncedendi çok eskidendi.Sahi gitme sebebin neydi?eskiden
Gün Batarken Özle
Ölürsem eğer genç yaşımda,Henüz şiirlerimi söyleyemeden sana,Seni nice sevdiğimi hatırla.Gözlerin dolsun bırak aksın yaşların sebebsiz ayrılığa. Gün batarken oku sana hitap eden şiirlerimi.Özle,çok özle beni,Göz
Vazgeçemem
Vazgeçemem ellerinden,ellerin geçti ruhumun mahrem yerlerinden,su yolunu bulurmuş ya hani;su oldun,akıp gittin göğsümün içinden. El oldun bana, bilhassa ellerin oldun.Bakmaya kıyamadığım gözlerinin görülmezi oldum.Birden çok
Eylül yalnızlığı
Eylül geldi işte,İçimde hasret acısı yalnızlık türküsü.Yapraklar döküldü,kuşlar birer birer göçtü.Havanın suçu yok ellerim yokluğundan üşüdü. Eylül senden uzakken çekilmez oluyor.Her esen yel sanki kokunu
Bilmiyorum…
Sensiz nasıl yaşanılır bilmiyorum.Sana hangi sokakta rastlanılır,Sesin hangi sohbette duyulur,Bu gönül sen yokken nasıl avunur bilmiyorum. sana nasıl kavuşulur bilmiyorum..Gece siyahı gözlerin nasıl unutulur,Gül kurusu
