KÜNYE - ben de yazıyorum, diyenler yazdı; biz siziz...
Kahkahaların Sustuğu Yer 26 Kasım’da tüm internet kitabevlerinde yayında…Eserdeki şiirleri okurken kimi zaman kendinizi şairin “sonbahar ülkesi” ütopyasını seyrederken, kimi zaman da karanlık boş bir odada kendi benliğinizi, varoluş sebebinizi…
Yalan yanacak. Yalandan yanacak bir gün insan. Ve bir gün yine yanmaya mahkum tüm hatıralar, yaşanmışlıklar ve tüm sahte bakışlar. Elbet ömür de solacak bir gün. Kazım Emre AĞRALI
Geceyi dinliyorum bir başıma Yine bugün aklımdaki; sensin, sen. Karanlığı hapsediyorum âna Beni sensizliğe hapseden; sensin, sen. Ölüm var bu garipliğin sonunda Sen ol isterdim şu anda yanımda Sen yapmadın…
Demek böyle sevilirmiş. Karşılık bekleyerek! Bir kelama, Âmân dileteterek sevilirmiş. Bilmiş olduk sevgi nasıl hiç edilir! Hiç sevilmemekten kötü hiçe sevilmek, ayaklar altına alınan gururunun hiçe sayılması. Demek, böyle sevilir…
Seninle yürüdüğümüz sokakları gezdim bugün. Tek tek. Gölgeni aradım kaldırım taşlarında. Bulamadım. Gölgene muhtacım. Beraber okuduğumuz kitabı aldım elime. Kokladım sayfalarını. Tek tek. Seni getirmiyor, hiç bir eylemim. Sensizlik sızısı…
Gaipden sesler Uzaklardan geliyor Düşmeden önce ağaçtan Yaprağın çırpınışı gibi Ölüm var sonunda Kalmaya çaban boş Sararan o yaprağın Haykırışı boş Sonbaharı neden seviyorum? Herkes sever Herkes olmak ayrıcalıktır Özgürlüğün…