İn cin top oynuyor. Kaldırım kenarına sıra sıra, özenle eşit mesafede yerleştirilmiş sarı ışıklı, bir yanıp bir sönen lambalar; gerilim filmlerindeki kapı gıcırtısı gibi ürpertiyor insanı. Meltem desem değil rüzgâr…

Penceremden seyrediyorum bugün tramvay durağını. Diyorum ki, boşuna yapmışlar şu bankları, sabahtan beridir hiç kimse oturmadı kim geldiyse ayakta beklemeye koyuldu. Yetişebilmenin derdinde gibi her biri, işleri var. Oturmak, dinlenmek…

Çift şeritli yolda muhtelif hızlarla gelip geçen araçlar… Yanımdaki bankta oturan sıska çocuğun kol saatinde gürültüyle akan zaman trafiği… Saniye yelkovanı solladı, akrep; sarı ışıkta hazır, yeşil ışıkta tam vaktine…

🦋Kıymetli okurumuz🦋BİŞNEV DERGİ 4.SAYI İLKBAHAR 2022 YAYIMLANDI!Ücretsiz İndirip İnceleyebilir, Okuyabilir, Yorumlarda katkı sunabilir, Tüm sevdiklerinizle Paylaşabilirsiniz!Bişnev Dergimize destekleriniz için teşekkür eder, Keyifli okumalar dileriz.https://bisnevdergi.wordpress.com/dergimiz/ BİŞNEV DERGİ SOSYAL MEDYAMIZ VE MAİL…

“Paramı kazanmak için köle mi olacağım yani? Saçmalık!” deyip merdiven kenarındaki fayans zemine gelişigüzel oturdum. “O parayı çaldın,” dedi göz ucuyla. Sıvışmaya mı çalıyordu? “Çaldık,” deyiverdim sitemle. Hırkamın ipiyle can…

“O gün yediğin kurşunlarla kaçmıştın, şimdi tek kurşunla bana yalvarır gibi bakıyorsun. Ama önemli olan ne biliyor musun? Ne bir kurşunla kurtulacaksın benden ne de kısa süre içinde can vereceksin.…

Karanlık bir odaya kendimi hapsettim, ki normalde karanlıktan korkarım. Az önce ardı ardına aldığım haberlerin, elimden gelse kendimi toprağa gömeceğim ağırlığıyla kendimi kaldırmaya çalışıyorum. Kim bilir, belki de kalkmam için…

Katil Kraliçe: Sıkça duyduğum bir hitap, o kapının ardında olanlardan beridir. Sahtekarlığımın başlangıcındaki kasıtlı durumun meyvesi de denebilir aslında. Aklı bir karış havada, arsız arlanmaz biri için çetrefilli, değil mi?…

Etrafım, sayısını bilmediğim kadar çok insanla dolu. Kimseyle konuşmuyorum, biri hariç. Kimse benimle konuşmuyor fakat o birinin benimle konuştuğuna inanıyorum. Beni gördüğünü söylemişti çünkü. Şimdi ben de gördüğümü söyleyeceğim biri…

Komiser Kenan maktulün başında durmuş göbeğini kaşıyordu. Etrafında vızır vızır arı gibi çalışan polis ekipleri işlerini büyük bir ciddiyetle yapıyorlardı. Etrafa bir göz gezdirdikten sonra. Tıraşı gelmiş sakallarını kaşıyarak; “Komşulara…

‘Acaba o kapının arkasında ne var?’ Bu soru hayatımın özeti ve sonu oldu. Dört duvarın ardında yaşananlar beni her zaman meraklandırırdı. Bu merak duygusu istemsiz bir heyecan yaratarak adeta damarlarımda…

Shahrukh banyoda yıkandı, tıraş oldu. Kokulu deodorant ile koku. Güzel kokulu bir tıraş sonrası kremiyle yüzümü bulaştırdım, saçımı yabancı jelle bulaştırdım… Yatak odasında dolaptan kıyafetlerimi çıkardım ve giyinmeye başladım. Bugün…

Camila, Kabil ve Asror’u tanıyarak taşa dönmüş gibiydi. Birinin gözlerinin altında morluklar vardı, diğerinin yüzü kırıktı. – Sana ne oldu? Yarım saat önce birlikte mi ayrıldınız? Bu kısa sürede kimlerle…

“Kamila artık dünün zavallı köylü kızı değil. O artık saygın bir ailenin üyesi. Kaderin ironisi ile basit bir kızdan zengin bir “prenses”e dönüştü. Şimdi ona nereden ulaşacağım, ” diye düşündü…

Görünüşe göre Camila, yeni ailesinin üyeleri olan lüks saraya kolay kolay alışamayacak. Bolluktan başı dönüyor. Bazen bir labirentte kapana kısılmış gibi hissedersiniz: Evde bir yabancının kaybolabileceği o kadar çok oda…

Maksud, ailesiyle birlikte köye geldi. Camila’yı alıp götürmek istiyorlar… Aybarchin-apa, yanlışlıkla eve giren konukları davet etti, bir yakandoz – pamuklu bir yatak yaptı. Dastarkhan’ı kapladı ve şafakta sütten yağsız taze…

Dilfuza birkaç ay boyunca kocasına ciddi anlamda kızgın olduğunu göstermemeye çalıştı. Ancak tavrında belirsiz ve doğası gereği utanmaz olan bu kadın, sevdiğini söylemeye alışkın, öfkesini hiçbir şekilde gizleyemedi. Aşırı sinirli…

Maqsud  kurtarıldı. Hastaneden taburcu edildi. Ama köyü fena halde özledi. Hayır, bugün kesinlikle Camila’yı ziyaret etmeli. Guland’ın mezarını ziyaret etmek, sevgilisinden af ​​dilemek için sabırsızlanıyor… Araba Sadyk-arbakesh’in kapısında durdu. Aybarchin-apa…

Mardon-aka bu yıl gözle görülür şekilde yaşlandı. Allah’a şükür geçen yıl dedem Mekke’ye güvenli bir şekilde hac yaptı. Ve Vasila-apa kutsal Medine’den sakin bir ruhla döndü. Şimdi ona saygıyla “khoji-aya”…

Aybarchin-apa ve Kamila hastaneden eski otobüs terminaline vardıklarında şehirde akşam olmuştu bile. Otobüse binen kadınlar boş arka koltuklara oturdu. Camila yine bir düşünce denizine daldı. Bu nedenle, otobüsün nasıl hareket…

Bir hafta önce, Maksud bölge hastanesinden Dr. Akramaliev’in özel şehir kliniğine nakledildi. Hasta, genç bir bilim adamı-kardiyolog olan oğlu, tıp bilimleri adayı Abbos Akramaliev tarafından tedavi ediliyor.   Ziyaretçilerin sonu…

Babasının ciddi hastalığının haberi Camila’nın kalbinde acı içinde yankılandı. O ve Aybarchin-apa hastayı ziyarete geldi, ancak koğuşa girmelerine izin verilmedi. Maksud yoğun bakımdaydı. Allah’a şükür zamanında hastaneye kaldırıldı. Aksi takdirde…

Nazira şaşırmıştı – sadece beş dakika önce onun hakkında konuştular. Ve o zaten burada. Bu bir rüya değil mi? – Ah, ne toplantı! Gerçekten sen misin, Nazirahon? – dedi Maksud,…

Nazira ile dünkü konuşmasından sonra, Aybarchin-apa kendini zor bir durumda buldu – Kamila’ya her şeyi anlatmak gerekiyordu, ama nasıl başlayacağını bilmiyordu. Ve yaşlı kadın, Nazira’nın kendisi onlara geldiğinde rahatlayarak içini…

Bu yıl kış soğuk ve karlı geçti. Akşamları uzaktan aç kurtların uzun ulumaları duyuldu. Alçak evlerin çatılarındaki yüksek kar kapaklarının altından çıkan uzun bacalardan, kara duman bulutları gökyüzüne doğru akıyordu.…

Asror, çocuklarının tüm kaprislerini yerine getirebilecekleri varlıklı, varlıklı bir ailede doğdu. Ve belki de bu yüzden başkalarına tepeden baktı, kendini yıldızlara merdivensiz ulaşanlar arasında sıraladı. Camila ile tanışan genç adam,…

Aybarchin-apa bütün gece uyuyamadı. Kızıyla yaptığı son konuşma ise aklından çıkmadı:   – Maqsud, Kamila’nın babası… Belki yanılıyordur? Dünyada gerçekten aynı isimde ve birbirine benzeyen çok az insan var mı?…

Yol boyunca köye giderken kimse arabada tek kelime etmedi. Camila kendinde değildi. Sürekli ağlamak istiyordu ve gözyaşlarına boğulmamak için kendini zor tuttu. Aybarchin-apa kasvetli düşüncelere daldı: kızına ne oldu, neden…

Camila bilincini geri kazandığında, cadde çoktan gün ışığına çıkmıştı. Kazada aldığım travma nedeniyle şiddetli bir baş ağrım vardı. Kız etrafına bakındı. İyi döşenmiş bir yatak odasında çift kişilik yatakta yatıyordu.…

Kendini gerçek bir sarayda bulan Camila’nın kafası karışmıştı. Onunla ilk tanışan Dilfuza oldu. Gülümseyerek kıza sarıldı, omzunun üzerinden Maksud’a kızgın bir bakış fırlattı. Camila’yı görür görmez kadının kalbine bir tür…

Vasila-apa Sevara’yı özledi, sürekli onu düşündü ve kızı sık sık rüyalarında göründü. Ve sonra bekledi. Damadı Akmal ve ailesiyle birlikte bir kızı, damadın küçük kardeşi Asror tarafından arabayla Taşkent’ten geldi.…

Gökyüzünü dolduran gri bulutlar kalınlaştı, daha da koyulaştı. Sonra kara bulutların arkasından bir araba belirdi. Ona koşan eşek, taş döşeli bir yoldaymış gibi toynaklarıyla vuruyordu. Büyük tekerlekler gıcırdıyordu. Sadik-arbakesh, karısı…

“Kamila artık dünün zavallı köylü kızı değil. Artık saygın bir ailenin ferdi. Kaderin cilvesi ile basit bir kızdan zengin bir “prenses”e dönüştü. Şimdi ona nereden ulaşacağım, ” diye düşündü Kabil.…

On altı yaşına geldiğinde, Camila genç bir kızdan güzel bir kıza dönüşmüştü. Olgun erkekler bile ona bakıyordu ve erkeklerin sonu yoktu. Temiz beyaz bir yüz, olgun kiraz gibi dudaklar, büyük…