Bir mucize, bir mucize bekler şu garabet yüreğim

Hangi yöne savrulsam kor ateş

Ey hayat yandı kanadım, kurudu dilim genzim

Yakınlardan geçmese bari bir kirli kemankeş.

Bekleme diyor gökyüzü artık giden gelmez

Ben yine senin adını anarak uyanıyorum her sabah

Bir ayrılık hırıltısıdır kulaklarımda kesilmez

Yürüyorum bir deli cesareti ile fersah fersah.

 Ötelerden bir haberci gelir de sorarsa bir gün beni

Bil ki beni yetim koyduğun yerdeyim

Tanıyamazsan eğer musalla taşımdan beni

Bil ki kimsesiz mezarlıkların birindeyim.

Kimsesizler birbirinin kimsesi oldu burada.

Bu diyarlarda kimsesiz bir ben kaldım.

Ah nasıl kötüyüm bir bilsen 5 metre derin olan bu çukurda

 Cennete uzaktan bakan bir ben kaldım.

“ eğer başka bir yer varsa orada görüşürüz diyordu şair. Eğer yoksa da seni tanımak benim cennetimdi zaten.

Abdullah SÖNMEZ