Bir mucize, bir mucize bekler şu garabet yüreğim
Hangi yöne savrulsam kor ateş
Ey hayat yandı kanadım, kurudu dilim genzim
Yakınlardan geçmese bari bir kirli kemankeş.
Bekleme diyor gökyüzü artık giden gelmez
Ben yine senin adını anarak uyanıyorum her sabah
Bir ayrılık hırıltısıdır kulaklarımda kesilmez
Yürüyorum bir deli cesareti ile fersah fersah.
Ötelerden bir haberci gelir de sorarsa bir gün beni
Bil ki beni yetim koyduğun yerdeyim
Tanıyamazsan eğer musalla taşımdan beni
Bil ki kimsesiz mezarlıkların birindeyim.
Kimsesizler birbirinin kimsesi oldu burada.
Bu diyarlarda kimsesiz bir ben kaldım.
Ah nasıl kötüyüm bir bilsen 5 metre derin olan bu çukurda
Cennete uzaktan bakan bir ben kaldım.
“ eğer başka bir yer varsa orada görüşürüz diyordu şair. Eğer yoksa da seni tanımak benim cennetimdi zaten.
Abdullah SÖNMEZ