Birbiri ardına dizilmiş günler sormadan geçiyor amansızca

Aylardan kasım, kış yaklaşıyor

İçimde sonbahara nağmeler dizemeyen şairlerin hüznü var.

Hissediyorum, ölüm bir sonra ki bahara yetişemeden uğrayacak bana.

Kulaklarımda bitmek tükenmek bilmeyen sır dolu ney sesi

Almıyor beni yanlarına bezm-i aşk meclis üyeleri

Leyla’nın Mecnun’u, Ferhat’ın Şirin’i

Tüketiyor içten içe beni.

Koşar adımlarla uğrasan şimdi kapıma, korkusuz

Şahinler gibi kavrayıp götürsen beni, sessiz

Issız, cansız çöl topraklarına bıraksan beni

Pişirirdi belki kızgın çöl kumları pas tutmuş yüreğimi.

Birbiri ardına dizilmiş günler sormadan geçiyor amansızca

Ellerimde katili olduğum dertlerin çıkmayan lekesi var

Baharı görmeden, sırrı çözemeden yetişecek ölüm bana

Yetiş imdadıma, almıyorlar beni yanlarına.

Abdullah SÖNMEZ