Birbiri ardına dizilmiş günler sormadan geçiyor amansızca
Aylardan kasım, kış yaklaşıyor
İçimde sonbahara nağmeler dizemeyen şairlerin hüznü var.
Hissediyorum, ölüm bir sonra ki bahara yetişemeden uğrayacak bana.
Kulaklarımda bitmek tükenmek bilmeyen sır dolu ney sesi
Almıyor beni yanlarına bezm-i aşk meclis üyeleri
Leyla’nın Mecnun’u, Ferhat’ın Şirin’i
Tüketiyor içten içe beni.
Koşar adımlarla uğrasan şimdi kapıma, korkusuz
Şahinler gibi kavrayıp götürsen beni, sessiz
Issız, cansız çöl topraklarına bıraksan beni
Pişirirdi belki kızgın çöl kumları pas tutmuş yüreğimi.
Birbiri ardına dizilmiş günler sormadan geçiyor amansızca
Ellerimde katili olduğum dertlerin çıkmayan lekesi var
Baharı görmeden, sırrı çözemeden yetişecek ölüm bana
Yetiş imdadıma, almıyorlar beni yanlarına.
Abdullah SÖNMEZ