Üç defa kulağıma ismim, üç defa da yüreğime senin adın

Fısıldanmış ben doğarken, o yüzden

Daha küçük bir çocuk iken fark etmiştim yüreğimdeki ağırlığı

Halen dahi unutmam dalıp düştüğüm zaman dizlerimdeki sızıyı

Annem kızmasın, üzülmesin diye hemencecik bir yaprakla siler

Açardım pantolonumun kıvrılmış paçasını

O zamanlardan beridir, nasıl saklanır bir yara çok iyi biliyorum

Bir seni saklayamadım ama kimselerden

Gözlerime bakan herkes gördü sana nasıl mahkûm olduğumu

Saçlarıma dokunan herkes aldı nasıl da buram buram sen koktuğumu

Bir sen anlamadın, karşındakinin nasıl sen olduğunu

Vazgeçmek yok, daha iyisi mi benim hayata dair bir acelem yok

Ben beklerim sen anlayana kadar sen olduğumu

Lakin yürek atıyor, ecel kapıda, azrail gün sayıyor

Sigara paketi son dalını da icra ediyor

Arka fon da “ my dark place” çalıyor

Bütün ev ahalisi o kapıdan önce senin girmeni bekliyor.

…

Abdullah SÖNMEZ