Üç defa kulağıma ismim, üç defa da yüreğime senin adın
Fısıldanmış ben doğarken, o yüzden
Daha küçük bir çocuk iken fark etmiştim yüreğimdeki ağırlığı
Halen dahi unutmam dalıp düştüğüm zaman dizlerimdeki sızıyı
Annem kızmasın, üzülmesin diye hemencecik bir yaprakla siler
Açardım pantolonumun kıvrılmış paçasını
O zamanlardan beridir, nasıl saklanır bir yara çok iyi biliyorum
Bir seni saklayamadım ama kimselerden
Gözlerime bakan herkes gördü sana nasıl mahkûm olduğumu
Saçlarıma dokunan herkes aldı nasıl da buram buram sen koktuğumu
Bir sen anlamadın, karşındakinin nasıl sen olduğunu
Vazgeçmek yok, daha iyisi mi benim hayata dair bir acelem yok
Ben beklerim sen anlayana kadar sen olduğumu
Lakin yürek atıyor, ecel kapıda, azrail gün sayıyor
Sigara paketi son dalını da icra ediyor
Arka fon da “ my dark place” çalıyor
Bütün ev ahalisi o kapıdan önce senin girmeni bekliyor.
…
Abdullah SÖNMEZ