Yazar: Tuba Nil

concrete house on mountain

SIR 

Kendi karanlığıma yazıyorum yine Nefesin var mısralarımda Elveda deyişini sığdırmaya çalıştım noktalarıma ama olmadı. Kelimeleri kısa kesiyorum son nefeslerimde yine seni özleyerek yazıyorum… Ve ben bu gün yine yazıyorum bazen…

pumpkins on stairs in front of a door

Adım Adım

Adım adım sensizliğe yürürken buldum kendimi burası soğuk , sessiz , kimsesiz… Ben sana esirim sen bana vezir Esaretinden korktuğum adam bu aciz kalbimin her yanı senindir… Seneler geçmiş Ömür…

brown hammock hanging under a tree

Derin Bir Sessizlik

Aradan yıllar geçmiş kızın yarası yine aynı sadece kabuk bağlamış kim dokunsa kanar… Çocuk gelmiş geri kız yine bıraktığı ağacın dibine… O giderken sadece elleri yaraymış şimdi dizleri, kolları, eli,…