VEREM
mutluydum.. veremden kurtulmuş gibi mutlu acılara son vermiş gibi huzurlu sanki bahçeli bir evim vardı artık ve ben çiçeklerin arasında ve ben hayata yeniden doğmuş ve ben acıyı unutmuş gibi…
UNUTULMAK
Acının tadını tekrar almıştım belli. Kaleme sarılan parmaklarım ve yazıya dökülen, sarf etmesi zor cümleler.. Bak bugün ağlatamadın beni, kıramadın paramparça edemedin, Üzgünüm. Belki bir kulaklık gerek şimdi bir de…