Yazar: Ferhat Furkan Arıcan

Düşünüyorum o halde varım diyen descartes ‘ ın bu sözü herkesin dilinde fakat ne kadar anlaşılıyor. Descartes’a bu sözü söyleten neydi hiç düşündünüz mü? İnsan düşündüğü için mi vardır yoksa…

Ruhlar öfkelendiğinde yeryüzü aydınlanma yaşar, ruhlar hüzünlendiğinde yeryüzünde gerileme başlar, ruhlar yeryüzündeki koşulların bağlayıcı nedenini içlerinde taşırlar. İnsan öfkelendiğinde ruhun içsel terapisiyle etkileşim halinde demektir, öfkenin ardından yeni bir yol…

Bir istikametten diğerine gidiyoruz ,önce gördüğümüz sonra gördüğümüzden tabi ki farklıdır lakin önce gördüğümüz kendiliğin dinamik akışı sonrası aynı statik bir oluş.Artık önceyi kaybettik sonranın sisli havası bizi içine çektikçe…

Ben ekmeği bir dilsel metafor olarak görüyorum ,özellikle özgürleşme edimi anlamında ,özgürlüğü virtüel yapısından soyutlayan ,özellikle stirner ‘ın bireyci özgürlük anlayışının dışında bir yerlerde görüyorum.Ekmek koşulları olgunlaştırmak birazda gorki bu…

Bir şeyi kavramak için duyusal izah tek başına bir zorunluluk olamaz onun bir mümküne ihtiyacı var çünkü ussal biçim duyusal bağlamı kaplar. Çünkü duyusal bağlamın içeriğinden koparak ussal tanıtlara varamazsın…

?…………insan bulutlar düşler Bulutsuzluk içinde ormanlar düşler ormansızlık içinde,ormanı yoktur belki ama Neden orman düşü olmasın ,bulutu yoktur belki ama bulut düşü olmalıdır,bilmiyor yada bilemiyoruz belki ,belki de çok biliyoruz…

Ölüm ,zaman ve mekanın dışına çıkmak değildir ,zamanda ve mekanda türevlenmektir ama sen olarak değil,bu dünya içindeki dünyasal kimliğin ölümle sonlanır ama kavramsal kimlik bitmez ,sürekli türevlenir. Dünyasallık,dünya içinde olmak…

Olgunlaşmak nedir şöyle ki düşüncelerin epigenetik faktörlerin de katkısıyla evrildiği ve bir kimyaya kavuştuğu gerçek ,bu kimyanın değişimi olgunlaşma aslında ,bozuluşu demiyorum ama değişimi olgunlaşma ,kişiler düşünce kimyasının bozulma sürecinde…