KÜNYE - ben de yazıyorum, diyenler yazdı; biz siziz...
Bana öyle bakma Feride. İçimde fırtınalar kopuyor. Bir uçurumdan yuvarlanıyorum gözlerinle karşılaşınca. Elim ayağıma dolanıyor, bilemezsin Feride, hasta yataklara düşüyorum. Tüm perdeler çekiliyor içimde. Sensiz bir karanlıkta kalıyorum. Kendimle baş…
belki birgün … ben bu biçare yalnızlığı ayak seslerinden tanıyorum ben bu giden ömrü yakalayamadığım tutamadığım iç yolculuklarından tanıyorum ben bu dönüşsüz yolları defalarca dönüp kendimi bir türlü bulamadığım arnavut…
sokağın tavanı güne bir aptal olarak uyandım ahhh dedim ahhhh bu inanışlarım bu kanışlarım dokuz değilse on on beş değilse kırk altı hiç mi değişmez bu saf çocukluğum aslında bağırırken…
dönüşü olmayan yollarım var saf temiz duygularımın katledilişi hepsi bir ölüm hepsi bir başka intihar senaryosu her ölüm bir yaş daha aldırıyor ölüyorum sanıyorum ihtiyarlıyorum saça düşen akımla tene düşen…
şimdi sen gittin ya herkes her şey sen dün göz göze geldik elma ağacının çiçeğinde sen gibi baktı sen gibi koktu daha bir güzelleşti utanmasam kucaklayıp bir de buse konduracaktım…