Düştü geceme kor ateşin
Nefes alsam ciğerim sönüyor
Tutsam zırıl zırıl zonkluyor
Versem boşluğun çığlık çığlığa bağırıyor
Düştü geceme kor ateşin
Anılar birbiri ardına dillenmiş
Ağıt yakıyor
Her biri başka yakıyor
Özlemin azı çoğu yok
Ağırdır
Bazen bir ekmeğe sürülür
Sevdiğin çikolata gibi
Bazen çayın buharında
Bazen ilmek ilmek bir kazağın kırmızısında
Özlem bağırır çağırır
Nerdesin diye
Kollarım düşer iki yana
Saramam
Saçlarından sabahı öpemem
K/öpük K/öpük kahveyle içerim
Yalnızlığımı
Köpüğünden öptüğüm
Özledim …
Fırtınanın sarıldığı gibi
Yağmurun hayat verdiği gibi
Dolu dolu
Özledim….
Anlıyor musun
ÖZLEDİM…
Sibel Karagöz
Reklamlar