dolapları doldurdum , üzerimden ,
çıkarıp çıkarıp , astım
kimi taze bir bahardı
kimi soğuk bir kış
kimi ısıttı,
kimi üşüttü,
üzerimden,
çıkarıp çıkarıp, astım
kimini alda bir güle,
kimini karda açan kardelene
emanet ettim,
ihmallerim, ağladı,
duvardaki askıdan, dolapta ki telden
ben ağlayan, ihmallerin denizinde boğulurken,
sabır taşları gibi çatladım,
zaman, kum gibi aktı,
ihmallerin denizi, denizin dalgası,
sabrımın kumları, karıştık,
öyle bir homojen yoğurt olduk ki
ekşi bir bataklık, bataklıkta açan bir gül
ne hayat belirtisi var,
ne yaşama sevinci,
ihmal ve sabır arasında ,
çatırdayan bir ömür,
yeni bir gün,
yine adım’sız bir gün ‘aydın
Sibel Karagöz
Reklamlar