Ruhlar öfkelendiğinde yeryüzü aydınlanma yaşar, ruhlar hüzünlendiğinde yeryüzünde gerileme başlar, ruhlar yeryüzündeki koşulların bağlayıcı nedenini içlerinde taşırlar.
İnsan öfkelendiğinde ruhun içsel terapisiyle etkileşim halinde demektir, öfkenin ardından yeni bir yol çizilir bu yol aydınlık yarınların İnşasında derin izleri beraberinde getirir.
Ruhlar bedenin tılsımı gibi işlev görür ,ruhun bedene kattığı temel şey aydınlık ile karanlık arasında kalan gizemli şeylerdir.
Gizem ruhun doğuşuyla beraber ilerler, ruh gizemin taşıyıcısı ve gizemin varoluş arayışında başvuru kaynağıdır.
Kitaplar gizemden ,gizem olay örgüsünden doğar ,hayat olay örgülerinin çalkantılarından doğan prensiplerle işler.
Hayata karşı tavrımız kitaba karşı tavrımız gibi sonuçlanmaz veyahut sonuçlanan hayatlar da var diyebiliriz mesela hayatın akışını sevmeyen bireylerin tıpkı kitap okumaktan sıkılmak kadar kolay görünen intihara yönelmeleri gibi aslında kitap okumaktan sıkılmak da intihar etmek de zor bir şeydir gerçekten yaptığı şeye bağlı olanlar için….
Kitap okumaya bağlı olan birey ile hayata sebebsizde olsa bağlı olan birey aslında kendilerine sebep yaratmışlardır ,bu sebeb kimi zaman bir tanrı kimi zaman bir yar olmuştur.
Yara bağlılık ile yaradana bağlılık efsunlu bir yolda yürümek misali ürkütür insanı ,yaradana bağlanan yarinden kopan insan demektir.
Yarinden kopmak gönül ile irtibatlıdır ,gönlü beşerden yorulan birey yarinden yaradanına sığınır eğer benim yarimi bu kadar görkemli ve gönlüme göre yaratan biri varsa o benim hakiki sığınağımdır.
Eğer insan inanırsa yarinden doğan gönül bağının gücünü inkar etmediği için inanır ,yar sadece ikili ilişkiler için değil insanın yaşama tutunmasında etkili olan herkes için geçerlidir .