Kal bu gece
sabaha çok var
Sökerken şafak
bitmiş gibiyiz
çoktan
Ayrılamayız
Etle tırnak
Kan ve kir
Mağaram karanlık
Gün ışığım
İnanmazsan kır
Rehber kadın
Ben o yabancı
tanımadığın
Herkesi kaçırıp
acımasız anlattığın
Her şeyi bir çırpıda
kaldırıp atmadım
Ben değildim hayır
duvarda izi kaldı sırtımın
Ateşi yaktı ellerimi
Başında birkaç şarkı
mırıldandım
Tarih olduk
konuşmadan da anlaşırdık
Valdaro
Taş kalbime çizdiğim resimler
Şimdi başkalarının
Yok senin kadar anlayacakları
Dilimi çözemez kimsenin
bakışları
Ömür tamam dese de
Kanmayacak bir yarım
Kazıyamazlar beni
senden
Bana bir söz ver
Tam yüz yıl geçse de
yine aynı yerde.
Kal bu gece
sabaha çok var
Sökerken şafak
bitmiş gibiyiz
çoktan
Birbirimize.
Valdaro
Aramızdan su sızsa da
toprak bize karışamasın.
Kal bu gece
sabaha çok var
Sökerken şafak
bitmiş gibiyiz
çoktan
Birbirimize.
Valdaro
Sonsuz karanlığa razıyım
Seni tekrar görebileceksem.
Valdaro, sarıl.
Dünya üzerimize çökse de
Dizlerim sana bakacak.
Tarih adam, tarih kadın
Zümrüt çehren, söyle değerdi.
DN