Kapalı kapılar,inandır beni.
Son anahtarı çeviriyorum.
Gözlerim bağlı,ellerim çözülüyor.
Geç kaldım hikayeler için.
Denedim bu şeyden defalarca vazgeçmeyi
anlaşılan yine beceremedim.
Yazıp yaşamak yaşayıp yazmak.
İkisi de değil bu kaçmak için.
Her şeyden ama en çokta kendimden
İkisi de ben gibi.
Sanırım sözün geçmediği yerdeyim.
Bu savaşın en ağır kısmında açtım
penceremi, görmek istediklerim mi
Bence değil, yüzüme çarpan gerçekler
gazete kağıdı kadar keskin inanmak istemeyeceğim kadar satılmış,
okurken haberini bir cesedin
ihanet o an kıvırdığım şu yakadan
daha yakındır, silemem camdaki kan lekesini.
Kavuşmaz, ellerim birbirine
güneş ruhumda esir
Savaşmak, savaşmak…
Yolundan çıkan onca şey art arda
Karalarken istemiyorum yavaş kalmak.
Gecemi gündüzüme katıyorum bir dolup
bir boşalıyor bardaklar.
Dün dünyanın hükümdarı gibiydim
bugün yıkılacak bir şey bulamıyorum
kendimden başka.
Sana ait olan ruhu reddedip
kendine el kaldırıyorsun kalbini, sökercesine
Umudun dağın yamacında,nefretin mağaralara sığmaz, ilkelleşiyor içindeki hırsa kurban giden zihnin, Büyüklük taslıyor gurur haksızken
Adaletin yok etmek arzusuna yenik
Yola çıkmaya korkuyorsun ne denir ki
Hayvandan farkın kalmadı artık.
Ve vicdan şiddet uygulamakta,
düşüncelerin bir kadın misali çaresiz!
Zincirlere vurulmuş, kaderine terk edilmiş,susturulmuş,yanılmış,çöküyor karanlık.
Kapalı kapılar,inandır beni
Son anahtarı deniyorum
Gözlerim bağlı ellerim çözülüyor
geç kaldım hikayeler için .
Uçurum kenarındaki özgürlük anlamsız.
Dünler boyu bekledim vakit oralı olmadı
Geçmişim toprağın altında buna değer mi,
manzara gözümden düştü düşecek.
Bu arabada tek kişiyim.
Kapalı kapılar,inandır beni
Son anahtarı deniyorum
Gözlerim bağlı ellerim çözülüyor
geç kaldım hikayeler için .
Kimsin sen,kimsin sen,kimsin sen.
Radyodaki şarkı iç sesimden farksız.
Pişmanlık nakarat aklımsa geri
dönmek isteyen bir yabancı.
Her şey için çok geç olamaz.
Hala bu anı unutmak için bir şansım olmalı,
kim olduğumu kayalıkların arasında bulamam.
Son kez deniyorum kırarcasına.
Beni rehin alan zaman sanki kafama silah dayamış biriken borca karşılık.
Tutulan sözler paramparça kaybolan onlarca his
Bagajda taşıdığım ganimet
çalıntı siyah bir inci, benden geri istiyor.
Bilirsin siyah incim.
Yalnızlık lanetli bir hazinedir o seni harcar.
Küllükteki kovanlar boşa giden denemelerin habercisi,yine de çekmiyorum elimi üzerinden.
Kapalı kapılar,inandır beni
Son anahtarı deniyorum
Gözlerim bağlı ellerim çözülüyor
geç kaldım hikayeler için .
DN