Saklar gözlerinde bin yıllık ışığı,merhameti kadın
Hamur yoğurur, iş işler,çağlar öncesinden
Mirası olacaktır doğurduğu her çocuk dünyaya
Her derdi tasayı,kendine yar edinmesi ondan
Ondan sorulur toprağın her türlü bereketi, nimeti
Sebzenin acısı,meyvenin tatlısı dalına düşmeden
Beşiklere söylediği ninniler vardır hiç susmayan
Kadın anadır, yârdır, baştacıdır her zaman
Derisindeki kırışıklık,saçına düşen aklar bile
Alıp götüremez güzelliğini,gizemini bir yerlere
Nakıştır,bıraktığı izdir,her biri dünya yüzüne
Verdiği emekler girmiştir ölümsüzler listesine
Zaman zaman anılsa da hak etmediği yerlerde,
Kadir kıymet bilmez ellere düşmüştür biline
Anadır,sevgilidir,abladır yine de hep birilerine
Küllerinden yeniden doğar,her seferinde kadın.
Muharrem Akman
Zonguldak