Ölümü erteledim yıkandığım ırmağın damarlarında akan kandım adeta: Kardığım kadar yüce dağlarıAğlak sesler duydum ulaşmasıNe mümkün acıların nabzını tuttumUyku vaktime sırt döndümUmudun meclisinde annemin yüreğinde sektim:Kor heceler gibiKör dalgalar aşarken boyumuAnne, anne diye inlediğimTapındığım yüce DergâhınAciz bir neferiydim de dualarımınDurduk yere hüzünlenmedimGitmesin diye yeter ki gitmesin bendenKül renginde geceninBeti benzi de atmış iken kardığım kelimelerin. Kaynayandı yüreğimKepaze olmuş hecelerin değilMıntıkamda saklı gizimle hemhalGaipten gelen coşkuma destek çıktığı kadar ahvalimEvhamlı mizacım yetemediğimUmarsızlığımla dağlar aştığımGözüm nasıl ki yoktu malında mülkünde yerküreninAdağımla büyüdüm benAr bildiğim sevgime sürülmezken de tek leke. Acının eşiğindeAnne ikliminde kokan her çiçekNasıl ki annemi taşıyordu sırtında umutBekası ömrünBakaya kalan dünümün de izindeKendimden de geçtim geçeliKendim olmayı asla ertelemedimBozulan kimyasında insanlarınZaruri bildiğimdi iman gücüGücüme güç katan Rabbime duyduğum şükrüDe katlayan her yeni günVarsın olsun içimdeki ses kördüğüm. Aymazlığında gölgelerinBaşım dik yüreğim serinAdanmışlığım sevgiyeSerencamında bilinmezinKüt küt atan yüreğimTayin ettiği her umutTefrikası adeta şanlı mazimde kanat Açtığım bir uçurum bir minvalBir buluttan diğerine seken kuşlar gibiCıngılında şiirinOynayan çalgı çengiİhtimamla sevdiğim annemin şefkatineSür-git palazlanan yüreğin de akıbetindeAsılı bir sancak adetaKalemimse asası evreninAzıkta saklı her hayaldenSızdım sızalıAcının başşehri gecelere tutuklu kaldım kalalıSabahı beklediğim dört gözleŞeşi beş gören bir rengin akıAlnımda saklı riayet ettiğim yazgı. Ederim şiirdi mademkiMatemin yatağında çırpınan bir balık gibiSudan çıkmış yağız sözcüklerin rahmetiÖn sözümle öz verimleÖlümü erteleyen sevginin de tükenmediğiO lehçe o aksan kiHayallerim ve dualarım sevdalı bir Ümmetin rahmetiBahşedene baş koyduğum…