‘’Ağustos Çıkmazı…’’(Atilla İlhan) Günlerden yılgı aşkın hacminde saklıyımAğustos çıkmazında seken bir kuş gibi yaralıyımİhtimamla sevdiğimdin itirazımın onaydanGeçmediğiBir dikili taşım varsa daDiklemesine dayattığım kadar sevdamıDilemması sözcüklerinUlvi bir yolculuktu benimki… Benden bana t/uzakMahmuzladığım gönlüm aşksa bir servetİkrarında ömrünVarsın olsun kelebekÖmürlü addedilsin yazdıklarım… K/ayıp bir minvaldeArsız bir aşkın gölgesindeAmuda kalkan kalemin ihbar ettiğiYılkı atlarına özgü bir renkteSaklıDualarımVe direncimVe tek dayanağım ikenYüce Tanrı. Aksinde evreninAkçalarla dolu ceplerimDün ve her öğünAtladığımda övündüğümdü şiir cennetiBir mahlasın tedirginliğindeVarsın olsun ismim ve isimlerim içimde saklı ukde Aylak gölgelerAymazında yangının bir kıvılcım nüksedenŞarapnelle dolu yüreğimSevecen bir aşkın nezdindeNezleli sesinde ilham periminAblukaya aldığım kalem ve ilhamKalburüstü duyguların da ihbarıSökün eden ansızınSalkım saçak benliğim ve uzandığımO kaygan zemin Girift bir mevsimGelişigüzel sevmezken insanGaipten gelense hüznünYaralı ve maralı bir düğünServetim ve seccademSandığımda naftalin kokulu şüheda geçmişimAzabın dayattığıAnlık bir duygu değildir haniEvrenin ve Tanrının bana yaşattığıBu devasa ve coşkulu aşkı… Bir bir diktiğim söküklerinde ömrünBirdenbire dirildiğimÖlümün koynunda saklı arzımArazımAymazlığımKudreti dinmez iken TanrınınGölgemle kavgalı bir minvalde saklıyımSakıncalı bir iklim olsa ne ki aşk? Kâh bir geçitKâh bir tümsekYüzü suyuna hürmeten bilinmezinBunca acımasızlığa ve nefrete inatMerhemi aşkın kalemin de sırtımı sıvazladığı