Çok şey anlatasım var. Virgüllü virgülsüz soluk soluğa hiç durmadan. Konuşasım, şu şöyle değil böyle diyip açıklayasım var. Her kelimeye bir görev verip cümleler karargahı hatta bir paragraf ordusu kurmak istiyorum. Yoruyorlar,yoruluyorum. Bazen yürümek bir yana yürüyeceğimi düşünmek bile korkutuyor. Yanıma yanaşmalarından yine en iyi niyetimden vuracaklar diye korkuyorum. Kötü olmasın diye iyi oldukça iyiden iyiye Kötü olup düştüm,yıpranıyorum gencecik yaşımda. Konuşmanın da susmanında acısı farklı ama izi aynı. Düşmek istiyorum bazen olduğum yere birileri beni nasılsa sürükler biliyorum zaten ayakta da aynı şeyi yaşıyorum. Ne yapmalıyım bilmiyorum iyiliğimize kötü olanlara iyi olmaya devam mı etmeliyim?Yıllarca düzelir diye bekledim halen düzelir diye beklemeli miyim yoksa artık o düzeni ben mi getirmeliyim?
Sizce ne yapılmalı?