Her Gece Kopuyoruz. Umutlarımızdan, unutamadıklarımızdan ve bugüne taşıdığımız dünlü hatıralardan. Güzel güzel kurduğumuz hayallerden, hiç bırakmaz dediğimiz ellerden.
Her gece Kopuyoruz. Hayattan, yarınlardan ve düşlediğimiz bütün her şeyden..inceldiği yerden değil en sağlam yerinden Kopuyoruz. Biz bırakıyoruz kendimizi her gece…umut denizimiz kuruyor,limansız kalıyor ve kendimizi çöllerde buluyoruz. Sinede bir köz ve her gece birileri daha fazla canımızı yakmak için üflüyor. Merhametsizlikten bir dağ var coğrafyamızda ve o dağda sevenlerimiz her zaman en tepede.
Evet ! biz her gece kopuyoruz…Azalıyoruz. Çünkü karşımızdakiler yüreğini ortaya koymuyor. Savaşmıyoruz ama hep yeniliyoruz.Deliriyoruz, aklımıza bile sahip çıkamıyoruz.Başka yerlerde buluyoruz kendimizi…Eksiliyoruz. Çünkü herkes fazla gösteriyor kendini.Menfaat bekçisi olmadık hiç, köprüyü geçmek için de kimseye dayı demedik.Gerçeklerimiz vardı, biz olması gerektiği gibi davrandık. EyvALLAH çektiysek ALLAH içindir…
Doğru biz her gece kopuyoruz….Sahtelerden, gitmem diyenlerden ve yüreğimize çivi ile çentik atanlardan…Geç kaldık biz..Bunun için canımız yandı…geç anladık bunun için herkesi biz sandık ve yanıldık…
Evet ! biz her gece kopuyoruz…Aynaya bakıp gördüğümüz çizgilerin sebeplerinden, kafamızı yastığa koyduğumuzda bizi uyutmayan yalan gerçeklerden…Biz artık her gece kopuyoruz…Ne gidenlerin dönmesini bekledik ne de birileri gitsin diye iç geçirdik. Son yıldız ilk defa son kez bu gece kayacak…
Ve biz bir daha kopacacağız bu gece…
#ÜstadsızŞair