Özlemin öznesi nedir, bilir misiniz ki kefil olduğumdur her şiir mademki ak kefen bezimde saklıdır masumiyetim ve maruzatım…Anne ikliminde nöbetteyim ve teyakkuzda:Yıllanmış sevgilerin matemi saklı içimdeBir de o devasa fanus güncellediğimİç sesimden sökün eder yalnızlıkAnne demekse adağımAnnesizliğin kıyılarında bir kesik baş gibi bir başıma dolandığım…Son bir yılın özeti: adımladığım kadar adımdan üreyen üç tekil ve öznel isim:Yâd ellerde beni Yıldız diye çağıran sevgi fakiri ruhlar…Gül mizacımda seken bir kurşun iken kırık dalımda saklı dikenler ve sadece ve de ihtimamla annem iken beni Gül, diye çağıran tek insan…Ucube hanelerde ve metruk binalarda ve kaykılmış zeminlerde nüfusa kayıtlı ismim bazense üşengeç insanların söylemeye çekindiği mademki babam koymuştu adımı, Gülüm olmanın Gülüm denmesinin de insanlarca artık nasıl bir mahsuru varsa…Tekelindeyim hüznün oysaki ben tek tabanca bir sevgi bir servettim.Acının güdümü…Aşkın dürtüsü.Yalnızlığın ölçütü…Hastane koridorlarını mabet bildiğim ve ruhumun mahzenini dahi özlediğim nasıl ki annemi görmem bir dakika ile sınırlı idi…Bir imleç ise ansızı ruhuma eşlik eden.Bir ayraç ise kalem şükürler olsun ki yüce Rabbim yazmamı bahşeden.Tevazu yüklü varlığım hem ne çıkar ara ara isyan etsem…Demedim yüce Rabbim demedim: ne isyan ne inkâr ne öfke ne itiraz varsa yoksa iman gücüm ve Allah sevgim ve bir sonrası annemle eşleştiğim…Günler devingen.Ruhum sıkılgan.Ötüşen kuşlar suskun ve evim sessiz.Issız Arpacı Kumrusu.İndinde hüznün ve belirsizliğin kazma kürek yola düştüğüm ve kazdığım alt geçitler ve devasa mahzenler gel gör ki zaman geçmek nedir bilmedi.Bir mim sanatçısı gibi mimlendiğim…Bir de mil çektikleri gözlerim.Sureler ve Hadisler ve Hutbeler.Aşkın eşrafı yaratılma sebebim nasıl da aşikâr.Bir renksem en solgun.Bir renksem en masum.Bir renksem en mazlum.Bir renk değilim sadece bir gök kuşağına tekabül eden ve ruhumun sınırsız hudutları aşk iken şiarım ve yüreğimde ç/ağlayan anne sevgim.Çıt dahi çıkarmadan yaşamışsam eğer ki.Bir mazlumsam ısrarla acı çeken.Bir Mümin’im aşkla hicret bildiğim özlemi çekinceleri ve aralıksız yüreğimin İlahi Aşk ile eşleştiği…Yücelerin yücesi…Merhametlileri e merhametlisi.Beni benden iyi bilen.Göğün menkıbeleri süzgün.Aşk ise bazen bir hengâme.Bir mıknatıs gibi beni içine ta içine çeken.Aruzu varlığın.Redifi sözcüklerin.Rengi menekşelerin.Rakımı ulu dağların.Ve takıldığım o devasa ağ: otağı kurduğum mezarım en çok da yaşarken yaşadığım kabir azabım…Tutuşan.Tüten.Tünen.Türeyen.Tümden gelim.Tüme varım.Tükendiğim.Tüketildiğim.Aşk ile erdiğim nihayet.İlahi Aşk ile erdiğim hidayet.Vasfım vasıfsızlık.Hasmım yalnızlık.Hadım ettiğimse kalemim.Hamt ettiğim.Şükrettiğim.Resmettiğim.Nakşettiğim.Masumiyetim.Mahcubiyetim.Allah sevgim.Allah vergisi iken iç sesim.Nemalandığım.Nazlandığım.Nazenin varlığım.Nazik olduğum kadar ben cebbar bir yangınım.Yâd ettiğim.Yâd ellere düştüğüm.Yarenim.Yârim.Annem ve kıblemde saklı metanetim ve dirayetim ve sevgimin kutsandığı Rabbimin sunumu ve varlığı ve iyi niyetim ve nispet etmediğim kadar nefreti sözlükten sildiğim ve sindiğim ve sinem ve simam ve şiarım…Açan gül isem solması an meselesi.Susan zil isem bir okul çocuğu gibi.Semiren bir hüzünse meşk eylediğim.Sihirli bir değnek madem kalemim.Eltim, altım, üstüm ve sağım ve solum ve susmuş dürtüm.Mihrabım.Mihenk taşım.Nirengi noktam.Ve tüm varlığım annem ki varlığımın tek sebebi beni karşılıksız seven ve düşünen tek insan…İklimlerden anne.İkiletmeden sevdiğim ve irtica ettiğim ve itibar ettiğim ve ihanet ettiğim kendim kendi bünyem…Zuhur eden bir tecelli ki teselli olan.Zikrimle eş fikrim bense bir sefil dervişim bir bir taşlarda seken bazen susku bazen yılgın ama içi Allah sevgisi ve iman gücü ile dolu.Taşkınsa kalem.Aşkınsa bir amblem olduğu.Şiarım sonsuzluk ve kutsalım ve itikat ettiğim aralıksız dualarımda zikrettiğim neyse fikrim endamlı bir sefilim ben bir o kadar aciz bir kul gel gör ki aşkın neferi ve aşk iken şiarı ve İlahi Aşkın yansıması iken kâinatta saklı.Arz ettiğim.Talep bulduğum.Mütalaa ettiğim.Mücbir sebeplerden son bulduğum.Ve…Ansızın hâsıl olan bir mucize hatta iki hatta üç ve tevafuk eseri bilinmezin neşrinde saklı iken kâinatın sırları ve ulu Rabbime şükürler olsun ki…Gerisi bende saklı.Ayaklarım da gerisin geri gitmezken.Hele ki insan içini ve iyi niyetini bozmadıktan sonra nasıl ki yolu düştü Hakkın yoluna ve Hakkın Kapısına…Tek geri çevirmeyen Rabbim ve koruyan ve kollayan ve evren iken varlıklarımızı kodlayan ve kolalayan bir renk gibi kolalanmış bir kumaş gibi akışkan ve süzgü ve ölgün düşlerden alıp da başını yolu insanın İlahi Aşka düşmüşken…