Hiç yolu yokmuş gibi,
her şeyin baktığı bir kibritim.
Bırakıp git, kimin gözünden
düştüğümün ne önemi var ki
Sokak araları dar, pis,
yakamı takip eden darp izleri.
Şampanya lekesi yabancılığımdan
kalma, afedersiniz susturamıyorum
gece vakti huzuru katleden sesi.
Acı dile gelirken gözler önünde hissedilir, suçluluk sadece kalple mi?
Bittiğimizin resmidir bu cadde
yerdeki cesedi kalkıp izledim.
Soluksuz, sanki
hep sonuna doğru koşmuşum işin.
İyi insandım şimdi sadece bir kişi.
Yere düşmek içimdeki boşluğu bitirir,
olanı biteni izlerken bihaberdim kendimden,
bu yorgunluğun şiiri.
korkusuzluğunu yitirmiş
Aynı gün ve gürültü o uğultuyla
didişip sonsuza dek, sussak olmaz mı
nasılsa konuştuğumuz değiliz.
Dipteyken yukarı bakmak,
boğulduğumuz derinlik,
aynayla göz göze,
boğuştuğumuz neydi bizim.
Kendini görebilmek,
kimleri unutturabilir.
Dipteyken yukarı bakmak,
boğulduğumuz derinlik,
aynayla göz göze,
boğuştuğumuz neydi bizim.
Kendini görebilmek,
kimlerin önünde.
Yaralı yüz heykelin en yakın arkadaşı
onu fark etmemek imkansız,
Tozların arasında yenisiyle tanışır.
O yenilgiye alışık, yeterince savaştı.
Anlatılanlar asılsız, bir kahraman isimsiz.
Duvardaki resimler çivisi çıkmış birer gösteri, dibimizde
Keşke buradayım diyebilsem.
Eğlen
Vitrindeki tek bardak bizmiş gibi
Ağla
Tanrı yaşlarımızdan yolu dizmiş gibi
Ama
Hiç yolu yokmuş gibi, dayan
her şeyin baktığı bir kibritim, baba
Bırakıp git, kimin gözünden
düştüğümün ne önemi var ki , daha!
Yanlışsam ,yanmışsam
içime
Yanlışsam , yanmışsam
içime
DN