Bildiğimiz yanlış olan doğrulara bazen bu doğrudur,o doğruyu söylüyor,o gerçekten seviyor hayır öyle bir şey yapamaz deriz.Deriz evet sonrasında da pişman oluruz.Nedeni de bellidir işte “herkes kendi iç yüzünü”hemen göstermez.Fakat konu en basiti bir sevgiyse bile gözlerindeki ışığa aldanmak çok basit oluyor veya daha tanımadan kandırmaya başlayacağını düşünmek bile düşünemiyoruz.İşte nedeni de bellidir ki iyi kalpli insanlar saftır ve temizdir.Saf ve temiz insanlar her zaman kandırılabilir.Bile bile hataya düşmeyin.Düşmeyin ki bu zalim,acımasız hayat canınızın daha da yanmasının ne olduğunu sizlere göstermeyin.Evet sevmek çok güzel ama sevmek kötülere göre bir zevk.Sadece kandırmak olan mesele.Sevgi kullanmadan beklemektir,zarar vermeden beklemektir.Biz kadınların en çok düştüğü tuzak maalesef duyulmayan lafa inanmak bu bir romantik söz veya “seni bırakmam “lafları.Şunu herkes iyi bilsin ki en güzel bırakmayı “seni bırakmam”diyenler bırakıyor.Acı bir şey farkındayım fakat dikkat etmemiz gerek sevgi bu değildir.Bir çiçek gözünüze hoş geldiğinde hemen kullanıp atar mısınız yoksa gider bir suyun içinde olduğu vazoya mı koyarsınız yoksa toprağa ekip daha güzel olmasını mı beklersiniz ya da amaaan bu çiçek zaten ölse bile bir şey yapamaz deyip birkaç fotoğraf çekindikten sonra ölmesini bir kenarda bekler misiniz?İşte gerçek sevgi bir çiçeğe zarar vermemek gibi bir yoldan geçer.Kim olursa olsun “sevginin gösterilerle ‘dolu olduğunu asla düşünmesin.Çünkü sevmek Hz.Havva ve Adem,Hz.Muhammed ve Hz.Hatice’nin sevgisi gibidir.Kısacası asla bile bile bir günah uğruna sevgi budur deyip kısacık bir hayatta bir kez daha canınızın yanması için uğraşmayın. “Seven Bekler.”