Kara gözlerin geldi sonbaharla,
Sarsildi yureğim aşk sellerinden,
Üşüdü ellerim tenha yollarinda,
Kurudu bedenim yokluğunla
Yapraklari düşmüş dal gibiyim
Gövdesi buz tutmuş bir ağac
Güzüm sarı renginde şimdi yureğim
Oysa Kara gozlerin
Gördüğüm en güzel mevsim…
Turnaları göç etmiş diyarlar gibiyim
Kış soğuğunda yalinayak yürüyorum
Bu kış çetin olacak, şimdiden görüyorum
Siyah çeşminden ırakta ben kışı yaşıyorum
Hayatın dört mevsimi var, benimse tek.
Bir güz’üm var, bir de gözlerin,
Sonbahar getirse de umutsun
Bahar ol bana yeşert gönlümü
Ellerin ellerimi tutsun.
Seni getiren renktir Sonbahar
Ne bir ressam, ne bir peyzaj,
Senden güzelini kati yapamaz.
Sonbahar, seli ruzgarı getirir
Yapraklari kuşları götürür
Bu sonbahar bana seni getirdi
Lakim beni benden aldı götürdü.