Canınız yanarmış,
Ve
Bundan da kimsenin haberi olmazmış… (gûya)
Tuz basanları olurmuş.
Hayat mı?
Hiç de toz pembe değilmiş. O, çocuk ruhumuzun demlendiği peri masallarındaymış.
Peki;
İhtimâl var mıymış unutmaya?
Yaşadıklarını!!!
Hüzünlerini,
Kıyısında gezdiğin uçurumları?
Düşüşlerini….
_________________
Kim bilir belki de
SÖZ bitmiştir.
Her düştüğünde yeniden, tekrar tekrar…
Kolun, bacağın tutmasa da
Yürüyecekmişsin…
Reklamlar