Bir acı dumandır şu geçen zaman

Çeksen ciğerini yakar Emmoğlu

Sanmaki yaşıyor geride kalan

Yarına umutsuz bakar Emmoğlu

Hayatın tadı yok, değişti dünya

Mazi, puslu bulut ardında rüya

Zaman her bir şeyi siliyor güya

Anılar karşına çıkar Emmoğlu

Giden mi, kalan mı mutlu, bilinmez

Bir yol ki gidilir geri gelinmez

Ne yazık kalpteki izler silinmez

Her iz, bir yanını yıkar Emmoğlu

Ayağa imkânsız takılır, koşsan

Dağ bir değil ki bir çırpıda aşsan

Bıraksan kendini, kabından taşsan

Yine seni dibe çeker Emmoğlu

Hani sorsan nedir diye şu hayat

Derim özlemektir, ne çare, heyhat

Elde ise gel de bunu çıkar, at

Hayat bile boynun büker Emmoğlu

İşte hâlim, varla yok arasında

Ruhum yıllardır ecel sırasında

Dersen ki hayat bunun neresinde

Kelimeler susar, bıkar Emmoğlu

Dilin seni boğar, seni yer dişin

Geceni öldürür gördüğün düşün

En büyük düşmanın kendin, bir düşün

Gölgen bile hançer sokar Emmoğlu

Aynaya bakarsın seni gösterir

Saçındaki akı, sonu gösterir

Takvimde aralık onu gösterir

Beynine bir çivi çakar Emmoğlu

Ağlasan yaş bitmiş akmaz gözlerin

Kimsen yok, çekilmez artık nazların

Haykırma istesen biter sözlerin

Bir el boğazını sıkar Emmoğlu

10 Aralık 2020

Halit Yıldırım