Bir acı dumandır şu geçen zaman
Çeksen ciğerini yakar Emmoğlu
Sanmaki yaşıyor geride kalan
Yarına umutsuz bakar Emmoğlu
Hayatın tadı yok, değişti dünya
Mazi, puslu bulut ardında rüya
Zaman her bir şeyi siliyor güya
Anılar karşına çıkar Emmoğlu
Giden mi, kalan mı mutlu, bilinmez
Bir yol ki gidilir geri gelinmez
Ne yazık kalpteki izler silinmez
Her iz, bir yanını yıkar Emmoğlu
Ayağa imkânsız takılır, koşsan
Dağ bir değil ki bir çırpıda aşsan
Bıraksan kendini, kabından taşsan
Yine seni dibe çeker Emmoğlu
Hani sorsan nedir diye şu hayat
Derim özlemektir, ne çare, heyhat
Elde ise gel de bunu çıkar, at
Hayat bile boynun büker Emmoğlu
İşte hâlim, varla yok arasında
Ruhum yıllardır ecel sırasında
Dersen ki hayat bunun neresinde
Kelimeler susar, bıkar Emmoğlu
Dilin seni boğar, seni yer dişin
Geceni öldürür gördüğün düşün
En büyük düşmanın kendin, bir düşün
Gölgen bile hançer sokar Emmoğlu
Aynaya bakarsın seni gösterir
Saçındaki akı, sonu gösterir
Takvimde aralık onu gösterir
Beynine bir çivi çakar Emmoğlu
Ağlasan yaş bitmiş akmaz gözlerin
Kimsen yok, çekilmez artık nazların
Haykırma istesen biter sözlerin
Bir el boğazını sıkar Emmoğlu
10 Aralık 2020
Halit Yıldırım