Görenler, bilenler, yalansa deyin,
Sefer’i deliye saydılar bunlar.
Kimi Ninno dedi, kimisi kovdu,
Gariban olunca döydüler bunlar.
Kağıt elde oda oda gezerdi,
Zavallı, kendince bir iş çözerdi,
Memurlar birkaç harf yazı yazardı,
Eylenip, keyf çekip doydular bunlar.
Yıllar yılı alay edip güldüler,
Deli Sefer ile kafa buldular,
Çocuklar taşlarla halden saldılar,
Üstünü, başını soydular bunlar.
Götürüp tıktılar Mazhar haneye,
Ancak geldi haberi bir seneye,
Zorla ‘kırkaltı’yı çekti sineye,
Sefer’i raporla öydüler bunlar.
Başından ederdi herkes Sefer’i,
Lokma yemek vermezdi bir neferi,
Sefer öldü, kutladık son zaferi,
İnsandan anlamaz toydular bunlar.
Ninno Sefer göçtü, tek namı kaldı,
Yalan dünyanın ne anlamı kaldı,
Emircan, geriye enamı kaldı,
Ninno, deli diye yaydılar bunlar.
19.12.2020 Emir Şıktaş