Hadi biraz cesaret…
Ne yokuşlar çıktın sen, ne hadsiz sevdalardan çektin aldın ruhunu. Nelere göğüs gerdin de pes etmedin. Evsiz kaldın,sessiz kaldın, sevdasız kaldın… Şimdi ayağa kalkmak mı zor gelecek sana? Saçını topla bir şöyle, kokunu dağıt rüzgarla ve kaldır başını. Teslim olmaz ruhun senin kolay kolay, ezber bozmak olmaz. Gücünü göster demiyorum çünkü aksi senle bir yazılmaz. Ne benim kalemim yeter seni eğri yazmaya, ne de senin kamburun çizilir bu sayfaya. Toparlan şimdi güzelim, gidiyoruz! Bize layık olan muhteşem yalnızlığa.