yeşildik ,
hiç eylülü
çatlak dudaklarından
öpmemiş gibi ,
yeşildik ,
her doğan güne bal tutar
savrulup duran dala el verir
yıkılıp kırılan bağa çivili baş verir
yeşildik ,
güne bakan gibi
darılara üşüşen kargalar gibi
toprağa düşen çimen gibi
yeşildik,
hiç yaralarımız konuşmaz gibi
hiç eksilmemiş
hiç ölmemiş gibi
filizlenirdik
yeşildik,
dallarımızdan urganlar iner
kimi salıncak yapar
kimi dertlerini uyutur
kimi yaraların ninnisini üfler
yeşildik,
eksiğimiz
dökülmüş yaprakta
kırılmış dalda
kökümüz eylül de kaldı
Sibel Karagöz
