Üryan ayaklarımla toprağı sevmek
Yada mahcup olmak gözlerimle, güneşe
Sabahleyin anamın pamuk saçlarından öpmek
Ve sonra uyumadan kucaklamak babamı .
Ve çaya göz kırpmak, tek şeker atarken
Ve hakkıyla içenlere sevgimi kanıtlamak.
Ve şöyle uzanmak boylu boyunca
Bir gülü koklamak, bir kuşu selamlamak.
Ve dahi dokunmak renklerine kalemin yazdığı.
Adem’in üzüntüsünü içimizde hissetmek.
Ve seyretmek kaldırıp başı, Rabb’ı!
Bunca hile arasında çekip çıkarmak güzeli .
Ve insan tekrar tanışmalı, unuta geldikleriyle
Ve akletmeli,
… şükretmeli,
Ve şahit olmalı.
Bir yaprak gibi savruluyorken
İrade giyinmeli.
Ve o an idrak etmek
Kaderinden Adem’i.
01.30
Reklamlar