Ben
Ben dedimse sen
Senin bakışın kadar varım
Ve anlayışın kadar hissedâr
Kelimelerle vücut bulur ahvalim
Dilsiz duygularla yaşar nicedir bu halim
Duygular düşünceler yankılanırken birer birer
Ben kalabilen yalnız bir damladir okyanus kalbinden
Havayı soluyan ve ruhu taşıyan
Benden öte benden ziyade
Canima can katan kalbi hayatla attiran
Senden öte senden ziyade
Ben, bir mürekkep damlası
Akarken hecelere sen diye
Her zerremde yaşarsın sen
Gözyaşım kururken geçmiş heveslerle
Ben ,insan
Nisyan kökenli adem
Bir unutuluşda boğuluyorken
İsyandan kaçar sînem
Ben, yaratılmis bir kul
Tefsiri ayetlerde gizli bir huzur
Anla ki sen bendeki ayineni
Asıl senin için ben O’dur.
Ben, ismi ile müsemma bir zincir
Kaderim tane tane harflerle dizilidir
Levh-i mahfuzdan okunur gerçeğim
Ben bu dünyadaki biçareyim.
Ben;
Kalbinde sevda
Beyninde cefa
Göğsünde iman
Düşünde huzur olan insan.
Ben ,insan ;
Mevsimi hep bahar
Düşüncesi kalbe zarar
Kalbi içinde yaşar
Bir hazine ki ruhundan damlayip hayata akar.
Banu Yurtsever