geceye ekliyorum geçmişi
gelip geçen habersiz seneleri
bir kenarım var bir canım
bir bardak çayım
camın ardında bir hayat akıyor
herkesin canına yapışmış bir acele
koşuyor yakalamaya çalışıyor zamanı
belki zaman kavuşma zamanı
belki bekleyenleri var
sarılıp canlarına koyanları var
belki bu acele ondan
derken
yağmur iniyor
annemin bayrama silip okşadığı camlar
akdan gelinlikler giymiş
damlalar süzülüyor narince
inceden sızım başlıyor
o kadar naif ki
ince bir saz düşüyor
gönlüme
o çalıyor ben yağmura eşlik ediyorum
seninde gül yüzüne değecek
senin de yüreğin kabaracak
damla damla süzülecek
belki bir bayram arifesi
belki bir sela sesi
seninde bacakların
aceleyi adımlayacak
belki kavuşma
belki veda
seninde yüreğinden geçecek
narin bir yağmur damlası
senin de…
Sibel Karagöz
