Yoluma taş koyduğun yerden başlıyorum hayata
Seni de bağışlıyorum artık kendimi de
Farkında mısın bilmem ama birer birer tükeniyor soyumuz
Son padişahta öldü şimdi sıra bende
İnsan dediğin şey elde edemediğin delisi
Peki gerek var mıydı bunca telaşa
Kolay kolay koparamam bağları, adetimdir
Yitirdiklerim kurtulduklarımdı oysa
Özürlerimle meşhurumdur ben
kaybetme korkusundandır kendimde duyduğum suçluluklar
Sanmalarımız ele geçirmiş göz perdelerimizi
Biz kırık kalpli masumlar çocukça sevmelerimiz bu yüzden
Halbuki farksız değil bu hikayenin sonu da başından
Bak işte baş ucumda annem elimde kitabım
Cebimde üç beş kuruş param
|Rumeysa HAKSEVER
Reklamlar