Kısıldı yüreğimin sesi,aşk duymaz beni,kurt doldu sevdanın nüvesine…Uzanamayacağın raflarda çürüyor mektuplar,toz pembeler simsiyah şimdi,karalar bile kendini tanıyamıyor gözlerimde…
Serumdu dudakların,kelimelerinden zehirler döküldü,damar yolumda sensizliğin pıhtıları,yoğun bir sessizlik kulaklarımı deliyor…Bir bilene sordum ardında bıraktığın sevda kaftanını,sindi. Dervişler,mecnunlar ile oturdum,haleti ruhiyem senmişsin ama bende bulamadılar izini…Sağa baktım eziklik,sola döndüm arsızlık,oturdum bir köşede yağmuru dinmedi yüreğimin,boğuluyorum.
Sular aktı yolunu bulmadı,kuru kaldı köprünün altı,yıllar sadece geçti çare getirmedi hiç bir çaresizliğe,katil gelmedi kurbanın baş ucuna,velhasıl kelam olması gereken hiç bir şey olmadı,bir ben göğüsledim bütün yaşatılanları,sen kol değneği bile olamadın…
Zaman zamanın dışında içinde bulunduğum kervan,bir katre umut yolculuğunda,ben yoruldum söyle nerede kaldı urganım,oturduğum iskemleye çıktım seni bekliyorum. İçimden gelmiyor dostluklar,bütün yalnızlıklar buz kesildi,çok kırgınım ama seni görmeden yummak istemiyorum gözlerimi,şehadetim bitti şimdi sıra gözlerinde bir ölümün hazırlığı içerisindeyim ama sen eksiksin…
Selalar başlasın diyarı İslam’da,çanlar çalınsın,tütsiler yakılsın,toparlansın kabileler, kırık bir kalple insanlık bedenimde ölüyor…
Üstadsız Şair
#ÜstadsızŞair #edebiyat #şiir #yazı #amatör