Her şey onunla başladı. Yanılgılar, yangınlar ve yanlışlar. Mevsimin adı yoktu onda,bir kış vardı bir de yüzünden yüzüme soğuk soğuk esen rüzgarları. Beklemek vardı onda bir de sevmemek…Ikisini bende tamamladı ben bekledim o sevmedi.
Her şey onunla başladı… Sondu. Bunu biliyordu ve sonuma en güzel sonu o hazırlıyordu. Çocuktu. Saf ve temiz. Çocukty bütün yaptıklarını doğru biliyordu. Çocukluğu koluna ısırarak saat yaparak geçmemişti.Ve bunun içindir ki sebepsizce,gelmeyecek birini beklemenin can yaktığını bilmiyordu.
Her şey onunla başladı…onsuzluk, huzursuzluk ve huysuzluk… Kendimle kavgalı onunla her zaman barışıktım. Ölüm gibiydi bende. Bitmelerin başlangıcı gibi. Güzelliğine cümle kurulur muydu bilmem ama yüreğine romanlar yazılırdı. Öyle sevdim onu. Bilmeden bildirmeden.
Her şey onunla başladı… Şiirler,dertler ve bitmeyen geceler…Ufukta yüreğimi yakarak batan bir güneş ve gönlümün içinde gözlerinden sönmeyen bir ateş. Çok farkıydım ben onda. İçimin yangınına aldırmadan yüzümün penceresine mutluluk perdesi çekiyordum. Neysesi yok bu sevdanın “bitmesi gerekiyor ” dedi ve bitirdi. Herşey onunla başladı…Şimdi herşey onun için bitecek.
#ÜstadsızŞair