Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden uzaklaşıp
izlerken üşütmüyor artık karın yağışı
Annsen, sonunda baş başayız.
Yol arkadaşım huzura yakın
belki bu yüzden hiç çıkmamış gibi kavgamız
Bağırıp çağırsam da biliyorum dönecek
beraber geçirdiğimiz akşamın hatrına.
Düşündükçe kargaşamı ve derdin bana
her çentiğin ardından sayabiliyorsan
yara değildir, unutulmaz yaşanır.
Aynı mağara farklı karanlık
Aynı mağara farklı karanlık
Annsen, sonunda başbaşayız
Ve ümit elinde bir yazgıyla hiçliğin ortasına koşmak sanırım, diz çökecekken boğuşmak alt tarafı, hayat iki kişi yaşayıp tek kişi ölmekse eğer rastlantı aramadım.
Tanıyormuş gibi yaptık kalabalığı
gideceğimiz yeri bilmiyorduk.
Tam bulmuştuk
ikimizde kaybolduk.
Hatırlıyorum
Mevsimler geçti ,her şey değişti annsen
Sen değişmedin, diğer kelime neydi bu arada
Affetmek seninle ya da sensiz diyebilmekti bakıp sonbahara..
Ben affettim.
Peki ya haketmemek?
dinliyorum
DN