Dünyayı kahreden kelimeler ,
demirden duvar örülmüş binalar ,
sanki hayalime çökmüş bütün acılarımın
sessizliği.
Zorlu bir kış geçireceğim ben, hemde
çok soğuk nidalar haykıracak.
Neredesin sen yorganım soğuyacak.
Fareler basacak derimi bir bir kemirip
yiyecek beni .
Selam verilince sevenlerim çoğalacak, yani başımda
tabutuma herkes el atacak .
Haykırdığım kadar ,
ama sen anlamayacaksın, anlamayacaksın dünyayı .
Kahreden kelimeler senin adını anınca ,
güneşe çarpan sesin beni yakınca , ben çoktan gitmiş olacağım gitmiş olacağım.
Reklamlar
