İlk önce hayalini kurduğun bir amaç için çalışırsın,çaba sarfedersin,düşer kalkar tekrar yol kat edersin,motiven bozulsa da motiveni daha düzeltecek şeyleri sürekli uygular durursun.Kaç yıl geçerse geçsin bu benim hayalim der yoluna devam edersin.Yeri geldiğinde senin amacına uygun olmayacak şeyleri duyarsın ama “olsun”der yoluna devam edersin.Zamanla yine bir dikene takılır yolundan şaşmamak adına hem dua hemde sabırla ilerlemeye devam edersin.Ulaşmak için sadece zaman kalmıştır aslında “yolun yarısına “bile gelmişsindir.Geldiğin o yola yaklaştığında o kadar çaba sarfettiğin,uğruna canını verdiğin hayalinle işte sınanma başlar.Bu birisiyle gerçekten ciddi bir ilişki olur,istediğin meslek olur,çalışma hayatı bile olur…Daha çok örneği var bunun.Bu hayale bir adımın bile kalsa sınav olacaksan dahi bazende takılıp kalıyorsun işte.Yüreğin burkuluyor bu yolda ilerleyenleri görünce.Kafan karışıyor,emeklerin aklına geliyor,insanlar bazen ne der diye de ister istemez düşünüyorsun…İlerlemek için tekrar tekrar uğraşmak istiyorsun ama bu yolun sonunda nasip sandığımız bazı zamanlarda bize pek şanslı gelmiyor ya da nasip olmuyor.Derler ya hani “yaşadığın sürece bu hayatta çözümler bitmez diye.”Evet, gerçekten çözüm bitmiyor belki ama insanın gücü bir yere kadar gelince tükeniyor.”Özlenen Hayaller “göz yaşlarında damla olup akıyor.Fakat bir zaman sonra bir umut olduğunda,bir ışık yakıldığında kaybettiğin sandığını aslında yeniden kazanmaya başlıyorsun.Ve sonrasında başarınca “iyiki”dedim deyip hayalin için yeni adımla atmaya devam ediyorsun.
