Yollarda yorulmuş papuçlarım,
hayatla yoğrulmuş nasırlı avuçlarımla
dara düşmüşüm ben ey yalnızlık!
Üzerimde zamanın tükenmişliği var.
Devrilmiş yıllarım,
düne olan hasretimle,
kendi gölgeme bile yabancıyım
bu aralar…
…
Yalnızlığım, gönül yaram…
…
Atmışım sırtıma vuslat hırkasını.
Değişmez güzergâhım…
Sevdiğim insanlar,
hepsi, hepsi toprakta fâniler.
Yalnızlığın dibindeyim.
….
Issız bir alemde yüreğim.
Şimdi kalemim hüzünler düzse
ne yazar…
Ben bir Tanrı misafiriyim.
Değişmez güzergâhım.
Geride kalacaksa, bir tek mezar taşım…
Sevda A. Baştımar
Reklamlar