Mutluluğun göğüslerinden emmeli ömrün
Umudun dudaklarından öpmeli
Sevginin yanaklarını okşamalı ellerin
Ve puslu bir geceye ay gibi doğmalısın
Hüzünleri kenara bırak
Hasretin buzdağlarını gülüşünle erit
Cenneti baştan yarat
Çünkü sen
Bu şiirin aort damarısın
Yüreğinin gizli hazinesinde
El değmemiş amazon ormanlarında
Çorak bitik topraklara
Tekrar aşkın tohumlarını ekmelisin
Çünkü sen
Şiirin ta kendisisin
Reklamlar