Savrulup gidiyor bütün beklentiler bir dargınlığın ardına ,
Bir mevsim yağmuru gibi gizleniyor göz yaşları buruk Bir gülümsemenin peşi sıra,
Belli etmiyor lakin artık adımlarında mecâli yok ileri gitmeye esasında,
Son Bir heves ile tutunuyor benliğim yaşam savaşında.
Hapsoluyor tüm aidiyetim içi boşalmış dimağlara ,
Bunca hezimete tanık olmuş benizim halla ihtiyaç mı duyuyor bir meznuna,
Bir meftun uğruna çaba veriyor nefsim ardından gelen onca meluna,
Belki Bir gün uyanır derin bir mühpemlik içinde olan insanlar sadet rüyasına.
Reklamlar