Hüzün var iken içimde / Nasılsın? Dediğimde / ‘Sakın ola kötüyüm ‘ deme / Çok çok iyiyim de / Şu yıpranmış gönlüme / Bir de sen nar ekleme / Dayanamaz bu gönül de / Başlar arada bir tekleme
*
Kimi Can’a can / Kimi Canan’a ziyan / Vedalardan arda kalan / Yalnız hoş bir seda imiş
*
Miraç’ın en büyük nimeti namaz / Müslümanım diyen namaza duyarsız kalamaz
*
Dedi: İnsan en çok neye üzülür / Dedim: Neye? / Dedi: Verdiği değerin değersizliğine
*
Eskiden, hal sorardı, hatır sorardı / Kesildi artık, galiba kalbi karardı
*
Değişmedi aslında hiç kimse / Herkes duruyor yerli yerince / Yalnız değişen bir tek benim de / O da değil artık azizim elimde / Patlıyor insan, doluma geldiğinde
*
Çok uzak değil yakın / İstediğin kadar sakın /
Kara kaplı deftere bakın / Hep sabırdan gitti /
Ve gün geldi o da bitti / Bul artık bulabilirsen
*
Ne güzeldi o günler / Saf idi tüm duygular / Yoktu sen ben kavgası / İnsanın sarıldıkça gelirdi sarılası / Kurulunca ortaya öğün sofrası / Olurdu sadece ekmek kavgası / O da iyileşirdi kalmazdı yarası / Ne olacak sanki kime kaldı ki / Üç günlük dünya, vara varası / Ama zor be dostum, anlamayana anlatması
*
İster yalan olsun isterse gerçek / Gel gönlüme bir ayar çek / Karşılıksız verilen çek / Neye yarar ki?
*
Dönüp de baktım geriye / Hayat benden almış alacağını / Sade bir hiç kalmış hediye / Sen de yine kabulümdür de
*
Kara toprak girmeden araya, / Gel bir hatıra bırakalım şuraya / Ya sen ya ben belik de uğramam buraya / Gel bir hatıra bırakalım evlat, şuraya
*
Omancık güzel memleket, lakin sen ile / Sen yoksan eğer, Osmancık benim neyime
*
Tüten isli bir semaver, gölgesinde ise ben / Kelama sıkıntı yok, lakin nasıl söylesem?
*
Sağlığında verilemiyorsa bir selam / Neye yarar ki, ölünce methiyeler yazman
*
Sende bir hikâye / Bende bir hikâye / Paylaşayım deme / Yoksa korlaşır yine / Ve dönüşür hüzüne / Ağlıyor musun yoksa………….o ne? / Ağlama be güzelim / Adı üstünde, hikâye
*
Gençlik gider, güzellik gider / Ya Koca Ana olursun ya da Koca Peder
*
Bazen seni senden başka anlamaz kimse / Bakış açısı farklıdır, her ne hikmetse / Mesela, yedi sülaleyi düşünürsün ince ince / Görevindir elbet düşünmek, zora düşünce / Lakin incinirsin, kelam ile izah edemeyince / Ve senin düşündüklerin kadar, düşünülmeyince / Vesselam, çok yorulursun be dostum / Ve zaman gelir küsmezsin ama kırılırsın be dostum
*
Asi, günahkâr, mücrim garip bir kulum / Mahcubiyetim, yalnız Sana olsun Yarab / Vicdansız kullara kalırsa zordur durum / Çünkü toplumda yargısız infaz malum / Ama Sen rahmansın rahimsin, hep kulum dersin / Tek bir şartın var, o da tövbe de ihlas istersin
*
Yolun sonuna geldiğin gün / Senin de işin bitecek o gün / Kalp kırıp durma her gün / Bak dün olan, yok bugün.
MAHİR ODABAŞI