bulutlarca indin kirpiklerin gölgesine
karanlıkları aydınlatan güneşim doğdu
yele değen nefesin yeşillendi çift ferde
ben fidanım moru pembe fistanlı perdede
açar gül tahta pervazda yağ tenekesinde
bir gölgenin düşüşü yüzde gül’ü yürütür
düşer akla olmak yada olmamak buluttan
güneşten ,soğuk yelden ,elden geldin gölgeden
kirpiklerin öpüştüğü kavuşmak kavuşmak
gecenin perdesinde güneşin gölgesinde
kavuşmak olmak ,olmaksa kavuşmak buluttan
geç gelen geceden ,doğmamış güneşten
gölge
doğacak doğacak yarınlar yarında benim…
Sibel Karagöz
Reklamlar