Yaslandım tarlaların sarısına ,yıldızların tozuna
Irmaklara indim susuz yazlar gibi çökertilmiş dağlarla
Kaçırılmak için ,göz ederken en güzel düşlerim uzaklara
Kirlenir dünya ,kımırdarken gözbebeklerim yalnızlığımla
Bir karanfil durur göğsümüzde ,katran acıları çağırırda
Çeltik tarlalarınında yürürüm kelebekler görürüm su kenarında
Dinleyin bu kırgın sevgiyi karla örtüldü cezaevleri görüşmecim gelmedi
Ellerim üşüdü tutamadım,söğüt gölgesinde uyumaktan bu yılgın kahkahalardan bıktım
Dayanacağım şehrin çırpıntısına ,hergün mevlidler duyuyorum evlerden
Savrulan ölüleler gibi korkular beklenir artık baygın kokular sahaflardan
Radyolar susmuş,rahlelere dirlik vurmuyor bu yelkovandan
Yerine gelmedi giden günlerimiz ,kan sıçradı beyaz sayfalara iki mısra arasına
Kimsesize söylemez kıyamlar ,bilinmedik söylemleri gülümserken bir cami avlusunda
Cesaret bularak tomurcuklardan ,kalktım bir dağ evinden yola çıktım ay ışığında
Ve geceyi korkuttum şehrin silüetiyle üstüne yürüdüm
Suçlar siniyor dilimize,göçmen umutlarımızdı kayan yıldızlar
Hayat rengini yalnızlık sanan kalabalık,yapmacık keşkeleriyle sokulur zihnimize
Geçtik karanlıkların arasından delirmeden çığlıkların koynundan
Babam dı unutulan ,resimli yazılarla geçerken çimenler üstünde
Bulutlardan aşardık gün boyu güneşe dokunurduk susardık bir gölgelikte
Bana eski günleri verin terkedilen köyleri en kötü bir gününü çocukluğun
Pusmuş yan kesici bir avcıdır ölüm,celladıma gülümserken naftalin kitaplarda
İz bırakmış yıldızlar, ümitsiz avuntulardan alevden yüreğimizde
Geçip gideriz yaşamakla toprağın bağrına,dokunup son kez aya güneşe ve sevdiklerimize..
18.11.2017
Irmaklara indim susuz yazlar gibi çökertilmiş dağlarla
Kaçırılmak için ,göz ederken en güzel düşlerim uzaklara
Kirlenir dünya ,kımırdarken gözbebeklerim yalnızlığımla
Bir karanfil durur göğsümüzde ,katran acıları çağırırda
Çeltik tarlalarınında yürürüm kelebekler görürüm su kenarında
Dinleyin bu kırgın sevgiyi karla örtüldü cezaevleri görüşmecim gelmedi
Ellerim üşüdü tutamadım,söğüt gölgesinde uyumaktan bu yılgın kahkahalardan bıktım
Dayanacağım şehrin çırpıntısına ,hergün mevlidler duyuyorum evlerden
Savrulan ölüleler gibi korkular beklenir artık baygın kokular sahaflardan
Radyolar susmuş,rahlelere dirlik vurmuyor bu yelkovandan
Yerine gelmedi giden günlerimiz ,kan sıçradı beyaz sayfalara iki mısra arasına
Kimsesize söylemez kıyamlar ,bilinmedik söylemleri gülümserken bir cami avlusunda
Cesaret bularak tomurcuklardan ,kalktım bir dağ evinden yola çıktım ay ışığında
Ve geceyi korkuttum şehrin silüetiyle üstüne yürüdüm
Suçlar siniyor dilimize,göçmen umutlarımızdı kayan yıldızlar
Hayat rengini yalnızlık sanan kalabalık,yapmacık keşkeleriyle sokulur zihnimize
Geçtik karanlıkların arasından delirmeden çığlıkların koynundan
Babam dı unutulan ,resimli yazılarla geçerken çimenler üstünde
Bulutlardan aşardık gün boyu güneşe dokunurduk susardık bir gölgelikte
Bana eski günleri verin terkedilen köyleri en kötü bir gününü çocukluğun
Pusmuş yan kesici bir avcıdır ölüm,celladıma gülümserken naftalin kitaplarda
İz bırakmış yıldızlar, ümitsiz avuntulardan alevden yüreğimizde
Geçip gideriz yaşamakla toprağın bağrına,dokunup son kez aya güneşe ve sevdiklerimize..
18.11.2017
AYDIN DERTLİ
Reklamlar