Evvela yokluğunla konuştum,
Bir çocuk gibiydi bakışların,
Tutsaklığın perdesini tutuşturdum,
Kaybetmenin sesiydi yakarışların
Bir çocuk gibiydi bakışların,
Tutsaklığın perdesini tutuşturdum,
Kaybetmenin sesiydi yakarışların
Sonra kayboluşunu tanıdım,
Armağan süsüydü ayrılıkların,
Gönül defterine gerçeği yazdım
Yeni bir sayfaydı aslında yalnızlığın.
TOLGA SEVEN
Reklamlar